Esas No: 2022/5126
Karar No: 2022/5655
Karar Tarihi: 09.05.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5126 Esas 2022/5655 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, emekli olduktan sonra fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini belirtip talep ettiğini ancak zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle davasının reddedildiği belirtilmiştir. İstinaf başvurusunda bulunan tarafların talepleriyle ilgili olarak Bölge Adliye Mahkemesi, davalı vekilinin talebini usulden reddederken, davacı asılın istinaf talebini zamanaşımı nedeniyle davanın reddine dair verilen kararın yerinde olduğu gerekçesiyle reddetmiştir. Temyiz isteminde bulunan davacı asılın talebi ise, fazla çalışma ücretlerinin 2018 yılında talep edildiği için zamanaşımı süresinin dolmadığı belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise, işçi ücretinin beş yıllık özel bir zamanaşımı süresine tabi olduğunu belirten 4857 sayılı İş Kanunu'nun 32. maddesi, ücret niteliği ağır basan işçilik alacaklarının mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 126. maddesinin birinci fıkrası uyarınca beş yıllık zamanaşımına tabi olduğunu belirten maddesi ve ücret gibi dönemsel nitelikte ödenen alacakların beş yıllık zamanaşımına tabi olacağını belirten 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 147. maddesidir.
"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 5. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 66. İş Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı asıl dava dilekçesinde; 04.06.1992 tarihinde davalı Kurumda çalışmaya başladığını, 14.01.2018 tarihinde emekli olduğunu ve Ocak 1999- Kasım 2015 tarihleri arasındaki dönem için fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini belirtmiş; 05.10.2021 tarihli dilekçesinde de dava dilekçesinde talep edilen tarihlerin sehven hatalı yazıldığını, talep ettiği dönemin Ocak 1999-Kasım 2015 dönemi olduğunu iddia ederek ve fazlaya dair haklarını saklı tutarak 1.000,00 TL fazla çalışma ücreti talebinde bulunmuştur.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı definde bulunarak davanını reddini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı asıl ve davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı asıl, emekli olduğu tarih dikkate alındığında talep ettiği alacakların zamanaşımına uğramadığının kabulü gerektiği iddiasıyla istinaf talebinde bulunmuştur.
2. Davalı vekili, davalı lehine hükmedilen vekâlet ücretinin hatalı olduğu iddiasıyla istinaf talebinde bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı vekilinin istinaf talebinin İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen kararın kesin olması nedeniyle usulden reddine, davacı asılın istinaf talebinin ise zamanaşımı nedeniyle davanın reddine dair verilen kararın yerinde olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı asıl temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı asıl, davalı Kuruma fazla çalışma ücretlerinin ödenmesi için 04.12.2018 tarihinde başvuru yaptığını, bu başvurunun zamanaşımı süresini keseceğini belirterek temyiz talebinde bulunmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, fazla çalışma ücreti alacağı talebinin zamanaşımına uğrayıp uğramadığına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
4857 sayılı İş Kanunu'nun 32 nci maddesinin sekizinci fıkrasında işçi ücretinin beş yıllık özel bir zamanaşımı süresine tabi olduğu açıkça belirtilmiştir. Ancak bu Kanun'dan önce tazminat niteliğinde olmayan, ücret niteliği ağır basan işçilik alacakları ise mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 126 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca beş yıllık zamanaşımına tabidir. 01.06.2012 tarihinden sonra yürürlüğe giren 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 147 nci maddesi de ücret gibi dönemsel nitelikte ödenen alacakların beş yıllık zamanaşımına tabi olacağını belirtmiştir.
3. Değerlendirme
Somut uyuşmazlıkta, davacının iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle 14.01.2018 tarihinde son bulduğu, ancak dava dilekçesinde Ocak 1999- Kasım 2015 tarihleri arasındaki dönem için fazla çalışma alacağı talebinde bulunduğu, eldeki davayı ise 06.09.2021 tarihinde açtığı, dava konusu fazla çalışma alacağı yönünden beş yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu, davalı tarafça süresinde zamanaşımı definde bulunulduğu ve temyize konu Bölge Adliye Mahkemesi kararı ve kararın gerekçesinin dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmıştır.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı asılın yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
09.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.