MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2007, 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlediği iddiasıyla açılan kamu davasında; sanığın savunmasında ... isimli şahsın yanında çaycılık yaptığını, bu kişinin de bildiği kadarı ile sahte fatura düzenleyip sattığını, ..."un kendisine şirket kuracağını ve para vereceğini söylediğini, ancak kendisinin bunu kabul etmediğini ve hiç bir belgeyi imzalamadığını, daha sonra adına şirket kurup kurmadığını bilmediğini, hayatında hiç sahte fatura düzenlemediğini, ..."un adına şirket kurup sahte fatura düzenlemiş olabileceğini belirterek suçlamayı kabul etmemesi, vergi denetmenine verdiği 22.01.2008 tarihli ifadesinde de asıl mesleğinin boyacılık olduğunu, 2001 yılında ..."ün yanında çalışmaya başladığını, bir büroda getir götür çaycılık işlerine baktığını, sonra Sadi, soyadını hatırlayamadığı ... isimli şahıs ve ... "in kendisini notere götürüp bir takım evraklara imza atmasını istediklerini, şirketleri devraldığını anladığını ve önce imzalamak istemediğini, ancak ..."nin bir şey olmayacağını söylemesi üzerine parasız ve işsiz olduğu için imzaladığını, korktuğu için 10-15 kere notere gidip şirketleri devraldığını, karşılığında para almadığını, ortak ve yöneticisi olduğu tüm şirketler ve kendi şahsi mükellefiyetinin sahte fatura ticareti yapılmak için kurulduğunu, bu şirketlerle ilgili hiç bir ticari faaliyetinin olmadığını, bu kişilerin kendisini kandırdığını, ilkokulu bitiremediğini, cahilliğinden yaptığını fatura düzenlemediğini belirtmesi karşısında, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde belirlenmesi bakımından; öncelikle her takvim yılına ilişkin suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilmesi ile bu faturaların sanığa gösterilerek faturalardaki imza ve yazıların kendisine ait olup olmadığının sorulması, kendisine ait olmadığını söylediği takdirde ise suça konu faturaları kullanan şirket yetkilileri/kişiler dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması ve gerekirse yüzleştirme yapılması, sanığın savunmasında belirttiği ..., ... isimli şahıs ve ... "in açık kimlik ve adres bilgilerinin araştırılması ile tanık sıfatıyla dinlenilmeleri, sanığın ve bu kişilerin imza ve yazı örneklerinin alınması suça konu faturalar üzerindeki imza ve yazıların sanığa ve tespiti halinde ..., ... isimli şahsa ve ..."e ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılmasından sonra toplanan tüm delillere göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hükümler kurulması,
2-Kabule göre de;
a-Sahte fatura düzenleme suçunda, suç tarihinin düzenlenen en son fatura tarihi olacağı cihetle; 2007 yılında yürürlükte bulunan 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 4369 sayılı Yasa ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası öngörüldüğü, 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde temel cezanın üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası olarak düzenlendiği dikkate alındığında sanığın 2008 takvim yılında düzenlediği en son fatura tarihinin tespit edilmesinden sonra ilgili yasa maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-5237 sayılı TCK’nin 51/3. maddesi uyarında denetim süresinin mahkum olunan cezadan az olamayacağının gözetilmemesi,
c-"2010/13251" olan adli emanet numarasının hüküm fıkrasına "2010/264" olarak yanlış yazılması,
d-"13.11.2012" olan ek karar tarihinin, "21.11.2012" olarak yanlış yazılması,
e-Sanık hakkında 2008, 2009 ve 2010 takvim yıllarına ilişkin mahkumiyetin kanuni sonucu olan ve kazanılmış hakka konu edilemeyen 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
f-Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.