Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/4514 Esas 2019/7869 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 21.03.2016 tarihinde verilen dilekçeyle satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda: davanın reddine dair verilen 11.10.2016 tarihli hükmün istinaf yolayla incelenmesi davacı vekilince temyiz edilmiştir. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen karar davacı vekilince temyiz edilmiştir. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 17.09.2019 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup bu ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı vekili satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiş davacı vekili istinaf talebinde bulunmuştur.
Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 23.02.2017 tarihinde davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1-a maddesi gereğince, kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz talebi üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 17.09.2019 tarihli ek kararı ile davacı vekilinin 13.09.2019 tarihli temyiz dilekçesinin, HMK"nın 366. maddesinin yollaması ile, HMK"nın 346. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararı temyiz etmiştir.
Somut olayda; Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesinin 23.02.2017 tarihli kararıyla, yerel mahkeme kararının esastan reddine karar verildiği anlaşılmaktadır. HMK 362/1-a maddesinde de açıkça belirtildiği üzere verilen karar kesin nitelikte olduğundan davacı vekilinin temyiz talebinin ilgili bölge adliye mahkemesince reddedilmesine dair verilen ek kararda bir isabetsizlik bulunmadığından, 17.09.2019 tarihi ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine ve temyiz olunan ek kararda yazılı gerekçelere göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi ek kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın İLK DERECE MAKHEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 19.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi