Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2012/5616 Esas 2013/5075 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 1994 yılında meydana gelen trafik kazası sonucunda vefat eden kurum sigortalısının hak sahiplerine bağlanan gelirler ve yapılan ödemelerin rücuan tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının1412 TL’lik talebinden 364,98 TL’nin ve 0,5TLsinin kısmen kabulüne fazla istemin reddine karar verilmiş; 29.09.2011 günlü karar davacı Kurum avukatı ve davalı sigorta avukatı tarafından temyiz edilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ve davalı sigorta avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2011 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.540,00 TL. olarak değiştirmiştir.
Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda yerel mahkemece karar verilen alacak tutarları, kabul ve reddedilen kısımların her ikisi bakımından da yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması hükmolunan miktar itibariyle mümkün değildir.
Hal böyle olunca, davacı Kurum ve davalı avukatlarının temyiz dilekçesinin miktar itibariyle, kesinliği nedeniyle reddi gerekir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davacı avukatının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 18.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi .