Vergi Usul Kanunu

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1774
Karar No: 2019/2124
Karar Tarihi: 28.02.2019

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1774 Esas 2019/2124 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, vergi usul kanununa muhalefet suçundan hüküm vermiştir. Tebligat yapılacak kişiye, bilinen en son adresinde tebligat yapılması gerektiği, ancak adresin tebligata elverişsiz olduğu durumda, adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinin bilinen en son adres olarak kabul edileceği ve tebligatın bu adrese yapılacağı belirtilmiştir. Hükümlü, yokluğunda verilen kararın kendisinin dosyadaki bilinen en son adresine çıkarılan tebligatın iade edilmesinden sonra mernis adresinin boş olması nedeniyle daha önce usulüne uygun bir tebligat yapılmamasına rağmen, tebligat işleminin usulsüz olduğunu iddia etmiştir. Kararda, hükümlünün temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin talepleri hakkında verilen kararlar ile tebligat parçalarının bulunmadığı, bu nedenle kararların süresi içinde temyiz edilip edilemediğinin denetlenmediği belirtilmiştir. Bu nedenle, kararlar ile tebligat parçalarının temin edilerek dosyaya eklenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesi gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri olarak 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi ve 35. maddesi ile 6099 sayılı Kanun'da yapılan değişikliğe eklenen hüküm gösterilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2019/1774 E. , 2019/2124 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesi uyarınca “tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır” hükmü ile 6099 sayılı Kanun"la yapılan değişiklik sonucunda anılan maddeye eklenen “bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır” ek fıkra hükmüne aykırı olarak hükümlü ...’in yokluğunda verilen kararın hükümlünün dosyadaki bilinen en son adresi olan 26.11.2014 tarihli sorgusunda beyan ettiği ... Mahallesi, ... Sokak, N: A 1-17/A D:3 Kartepe/Kocaeli adresine çıkarılan tebligatın iade edilmesinden sonra mernis adresinin boş olması nedeniyle daha önce usulüne uygun bir tebligat da bulunmamasına rağmen 08.07.2015 tarihinde 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 35. maddesi uyarınca yapılan tebligat işleminin usulsüz olduğu ve öğrenme üzerine hükümlünün kararı yasal sürede temyiz ettiğinin kabulü gerektiği gibi hükümlünün temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin talepleri ile ilgili verilen kararlar ve bu kararların tebliğine ilişkin tebligat parçaları dosya içerisinde bulunmadığından bu kararların süresi içinde temyiz edilip edilemediğinin denetlemediği anlaşılmakla;
1- Hükümlü ...’in temyiz ve infazın durdurulmasına ilişkin istemleri hakkında verilen kararlar ile bu kararların tebliğine ilişkin tebligat parçalarının temin edilip dosyaya eklenerek iadesi için mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- İlerde telafisi mümkün bulunmayan zararların önlenmesi bakımından hükümlü ... hakkındaki İzmir 18. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.05.2015 tarihli, 2014/347 esas ve 2015/215 karar sayılı hükmün bu aşamada infazının durdurulmasına, başka suçtan tutuklu ya da hükümlü değilse tahliyesi için ilgili Cumhuriyet Başsavcılığına yazı yazılmasına, 28.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.