Esas No: 2020/4402
Karar No: 2022/4971
Karar Tarihi: 16.02.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/4402 Esas 2022/4971 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık tehdit ve hakaret suçlarını işlediği gerekçesiyle mahkum oldu. Temyiz isteği reddedilerek hükümler onandı fakat adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilmesine karar verilmesi kanuna aykırı bulundu ve hüküm bu nedenle bozuldu. Yeniden duruşma yapılmadan hüküm düzeltilebilir nitelikte olduğundan, hüküm TCK'nın 52/4. maddesi uyarınca \"ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrilmesine\" ibaresi çıkarılarak sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümler onandı. Kanun maddeleri ise 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi olarak belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi, kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır.
Ancak;
6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... müdafisinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, TCK'nın 52/4. maddesi gereği "ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrilmesine" ibarelerinin hükümlerden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
