Yağma - Kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7628 Esas 2018/4091 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7628
Karar No: 2018/4091
Karar Tarihi: 28.05.2018

Yağma - Kasten yaralama - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/7628 Esas 2018/4091 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, sanıklar hakkında yağma suçundan mahkumiyet hükümleri verdi. Ancak, sanıkın etkin pişmanlığı hükümleri tartışılmadı, TCK'nın 53. maddesinde değişiklik yapılması nedeniyle yeniden takdiri gerekti ve zorunlu savunma ücretlerinin sanıklardan alınması hükmü bozuldu. Beraat hükmü ise yerinde görüldü. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 5237 sayılı TCK'nın 168/1-3. maddesi (etkin pişmanlık)
- TCK'nın 53. maddesi (yeniden takdir)
- TC Anayasası'nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c maddesi (zorunlu savunma ücretleri)
- 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi (zorunlu savunma ücretlerinin karşılanması)

6. Ceza Dairesi 2015/7628 E. , 2018/4091 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, Kasten yaralama
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm katılan-sanık ..., sanık ... savunmanı tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle;
Katılan-sanık ... ve sanık ... savunmanının duruşma gününden usulen haberdar edildikleri halde geçerli mazeretleri bulunmadan duruşmaya gelmedikleri anlaşılmakla adı geçen sanıklar yönünden duruşmasız olarak yapılan inceleme sonunda; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü;
I-) Katılan/sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Dosya içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan-sanık ... ve sanık ... savunmanının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,
II-) Katılan/sanık ... ve sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-) 13.05.2014 günlü tutanağa göre; sanık ..."ın, suça konu belgenin işyerinde olduğunu beyan etmesi üzerine kolluk görevlileri ile birlikte işyerine gidip anılan belgeyi alarak görevlilere kendi rızasıyla teslim ettiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 168/1-3. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin düşünülmemesi,
2-) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinde değişiklik yapıldığından yeniden takdiri lüzumu,
3-) TC. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.