Hakaret - cinsel taciz - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2548 Esas 2019/10830 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2548
Karar No: 2019/10830
Karar Tarihi: 16.09.2019

Hakaret - cinsel taciz - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2548 Esas 2019/10830 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde yargılanan bir sanık, cinsel taciz suçundan beraat ederken, hakaret suçundan açılan kamu davası şikayetten vazgeçme nedeniyle düşmüş ve kasten yaralama suçu için verilen hüküm açıklanmaması şartı ile geri bırakılmıştır. Sanık hakkında verilen geri bırakılma kararı itiraz edilebilir nitelikte olduğu için temyiz yeteneği bulunmayıp, mahallinde itiraz merciince reddedilmiştir. Bakanlık vekili tarafından verilen temyiz isteği reddedilerek, beraat ve düşme hükümlerinin usul ve kanuna uygun olduğu sonucuna varılarak, hükümler de onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: Sanığın kasten yaralama suçu için verilen geri bırakılma kararı 5271 sayılı CMK'nin 231/5. maddesi uyarınca verilmiştir. Aynı Kanunun 231/12. maddesi ise bu karara itiraz edilebilir nitelikte olduğunu belirtmektedir. Temyiz isteğinin reddedilmesi ise 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince yapılmıştır.

14. Ceza Dairesi 2016/2548 E. , 2019/10830 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
.... 27. Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Hakaret, cinsel taciz, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanığın cinsel taciz suçundan beraati ile hakaret suçundan açılan kamu davasının şikayetten vazgeçme nedeniyle düşmesine, kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, aynı Kanunun 231/12. maddesine göre itirazı kabil nitelikte olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve bu hususta mahallinde itiraz merciince kesin şekilde itirazın reddine karar verildiği anlaşıldığından, katılan Bakanlık vekilinin anılan karara yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince Reddiyle, incelemenin diğer suçlardan kurulan hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat ve düşme hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 16.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.