MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanıklar hakkında ayrı ayrı TCK"nın 37/1, 158/1-g, 62, 52/2, 53/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... tarafından www.....com isimli internet sitesinden telefon satışına dair ilan verildiği, taraflar arasındaki anlaşma sonucunda katılanın şipariş bedeli olan 500 TL parayı kendisine parayı yatırması için gönderilen hesap olan sanık ... adına yatırdığı ancak katılana kargo ile kozmetik ürünü gönderildiği, bu suretle sanıkların nitelikli dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda;
Sanık ...’nin, para almak karşılığında sanık ...’a hesabını kullanmasına izin verdiğine dair beyanı, dekont, katılan beyanı ile tüm dosya kapsamına göre, sanıkların üzerlerine atılı suçun sübut bulduğuna dair mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıklara yüklenen eylemin, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 16/04/2013 tarih ve 2012/15-1407 ve 2013/140 sayılı kararında da vurgulandığı üzere; 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f maddesinde belirtilen bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçu kapsamında olduğu gözetilmeksizin, suç vasfında hataya düşülmek suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 03/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.