Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2632 Esas 2019/5373 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2632
Karar No: 2019/5373
Karar Tarihi: 15.04.2019

Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/2632 Esas 2019/5373 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi         2018/2632 E.  ,  2019/5373 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Sanığın tekerrüre esas alınan Ankara 17. Sulh Ceza Mahkemesinin 02.11.2009 gün, 2008/32 Esas ve 2009/56 Karar sayılı mahkumiyet hükmündeki 5237 sayılı TCK"nun 86/1 maddesi uyarınca hükmolunan 2.000,00 TL adli para cezasının, 5237 sayılı TCK’nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 305/1. maddesi gereğince kesin olduğu ve bu nedenle tekerrüre esas alınmayacağının gözetilmemesi, bu mahkumiyet yerine sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde en ağırı olan Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.04.2008 gün, 2007/1120 Esas ve 2008/309 Karar sayılı kararına konu kaçakçılık suçundan hükmedilen kesinleşme tarihi 25.09.2012, infaz tarihi 16.09.2013 olan 3000,00 adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrür uygulamasına esas alınmasında zorunluluk bulunması,
    2-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş sanık ...’nin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan kısmın hükümden çıkartılması ile yerine TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek sureti ile tekerrüre ilişkin hüküm fıkrası çıkarılarak yerine, “Sanığın adli sicil kaydına konu kesinleşme tarihi 25.09.2012, infaz tarihi 16.09.2013 olan Ankara 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.04.2008 gün, 2007/1120 Esas ve
    2008/309 Karar sayılı ilamı ile hükmedilen 3.000,00 adli para cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nun 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"; ancak karşı temyiz bulunmaması nedeniyle, 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi gözetilerek, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesine göre koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, yanılgılı uygulama sonucu hükümde gösterilen Ankara 17. Sulh Ceza Mahkemesinin 02.11.2009 gün, 2008/32 Esas ve 2009/56 Karar sayılı ilamı nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.













    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.