22. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/4451 Karar No: 2019/11599 Karar Tarihi: 23.05.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/4451 Esas 2019/11599 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2019/4451 E. , 2019/11599 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı veya geçerli bir sebep olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacının kendi isteği ile işten ayrıldığını ve kıdem tazminatının ödendiğini, ihbar tazminatı talep etme hakkı olmadığı gibi ödenmeyen başka bir alacağının da bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Kararın davalı vekilince temyizi üzerine Dairemizce sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, fazla çalışma alacağının reddi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Bozmaya uyan Mahkemece, fazla mesai alacağı alacağının reddine karar verildiği belirtilmesine rağmen aynı zamanda 1.257,74 TL brüt fazla çalışma alacağı olduğunun tespiti yönünde hüküm kurulmuştur. Temyiz: Kararı davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2. Bir mahkemenin, Yargıtay Dairesince verilen bozma kararına uyması sonunda, kendisi için o kararda gösterilen şekilde inceleme ve araştırma yaparak, yine o kararda belirtilen hukuki esaslar gereğince hüküm verme yükümlülüğü doğar. “Usuli kazanılmış hak” olarak tanımlayacağımız bu olgu mahkemeye, hükmüne uyduğu Yargıtay bozma kararında belirtilen çerçevede işlem yapma ve hüküm kurma zorunluluğu getirmektedir (09.05.1960 gün ve 21/9 sayılı YİBK). Somut olayda; Dairemizce davacının fazla çalışma talebinin reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile bozma yapılmıştır. Bozmaya uyan Mahkemece hem “Davacının 1.257,74 TL brüt fazla çalışma alacağı olduğunun tespiti davalıdan alınıp davacıya ödenmesine ” hem de “Yargıtay bozma ilamı gereğince fazla çalışma alacağı talebinin reddine,” şeklinde hüküm kurulmuştur. Mahkemece kurulan hükümde fazla çalışma alacağının reddine mi yoksa kabulüne mi karar verildiği, böylelikle bozma gereğinin de yerine getirilip getirilmediği anlaşılamamaktadır. Hüküm fıkraları açık şekilde çelişkili olup, infaza elverişli değildir. Bozmaya uyulmasına rağmen bozma gereklerinin yerine getirilmediği ve çelişkili şekilde hüküm kurulduğu anlaşılmakla kararın bu sebeple yeniden bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.