Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/7941 Esas 2015/11446 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7941
Karar No: 2015/11446
Karar Tarihi: 11.05.2015

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/7941 Esas 2015/11446 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında, sanık C... hakkında verilen beraat hükmü yerinde görüldü ve temyiz itirazları reddedildi. Ancak, sanıklar Yusuf ve Ali hakkında tefecilik suçundan mahkumiyet hükümleri temyiz edildi ve dosyadaki deliller, mahkemenin soruşturma sonuçları ve kanaati doğrultusunda incelendi. Ancak mahkeme, suç işleme kararının değişik zamanlarda birden fazla kişiye ödünç para verilmesi nedeniyle TCK'nın 43/1 maddesinin uygulanması gerektiğini gözden kaçırmıştı. Yine, temel ceza belirlenirken TCK'nın 61/1 maddesi ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtların göz önüne alınması gerektiği, ancak hataya düşülerek alt sınırdan ceza belirlendiği tespit edildi. Ayrıca, katılanların vekalet ücretine ilişkin hükmün infazda tereddüte neden olacak şekilde belirlenmesi de kanuna aykırı görüldü. Bu nedenlerle mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri olarak; TCK'nın 43/1, 5237 sayılı TCK'nın 61/1 ve 3/1 maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi ve CMUK'nın 321. maddesi ifade edilmiştir.

5. Ceza Dairesi 2013/7941 E. , 2015/11446 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2012/254117
MAHKEMESİ : Mersin 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/03/2012
NUMARASI : 2011/746 Esas, 2012/472 Karar
SUÇ : Tefecilik

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık C... hakkında kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanıklar Yusuf ve Ali haklarında tefecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizen incelenmesinde ise,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda kazanç elde etmek amacıyla birden fazla kişiye ödünç para verdiği anlaşılan sanıklar hakkında TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin 1. fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlarla aynı Kanunun 3. maddesinin 1. fıkrasındaki "suç işleyen kişi hakkında fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur" şeklindeki yasal düzenlemeler ile dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, olayın oluş şekli ve süresi meydana gelen zararın ağırlığı, sanığın eylemini devam ettirdiği süre ve meydana gelen zararın miktarı göz önüne alınarak temel cezaların hak ve nesafete uygun bir şekilde belirlenmesi gerekirken, 5237 sayılı TCK"nın 3/1. maddesindeki orantılılık ilkesine aykırı olacak şekilde takdirde hataya düşülüp alt sınırdan belirlenmesi,
Kendilerini vekille temsil ettiren katılanlar Hazine ve Fuat yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca ayrı ayrı maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ""Katılan taraf kendisini bir vekille temsil ettirdiğinden yürürlükteki avukatlık asgari ücret tarifesi uyarınca 1200 lira vekalet ücretinin sanıktan alınıp, müştekiye verilmesine"" ifadesine yer verilerek infazda tereddüte yol açılması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafii, sanık Ali ile katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11/05/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.