21. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/11887 Karar No: 2018/1965 Karar Tarihi: 01.03.2018
Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/11887 Esas 2018/1965 Karar Sayılı İlamı
21. Hukuk Dairesi 2016/11887 E. , 2018/1965 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, davalı işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir. Hükmün, davalı ve Fer"i müdahil Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre feri müdahil SGK vekilinin ve davalı işveren vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2- Dava, davacının 01/11/1988-07/11/1993 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen sigortalı çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulü ile hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir. Davacının mahkemece sigortalı olarak kabul edildiği dönemde 18 yaşından küçük olduğu anlaşılmaktadır. Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasanın 60/G maddesine göre, 18 yaşından önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortasına tabi olanların sigortalılık süresi, 18 yaşını doldurdukları tarihte başlamış kabul edilir. Ancak bu tarihten önceki süreler için ödenen primleri, prim ödeme gün sayılarının hesabına dahil edilir. Başka bir anlatımla, 18 yaştan önceki süreler sigortalılık süresine sayılmaz ise de, prim ödeme gün sayılarının hesabında nazara alınır. Bu bakımdan, 18 yaştan önceki sürelerin, prim ödeme gün sayılarının hesabına dahil edilmek üzere tespiti gerektiği açıktır. Ayrıca, davacı tarafından yatırılan başvuru harcı ile peşin harcın davalı işverenden alınarak davacıya verilmesine hükmedilmesi gerekirken talep halinde davacıya iadesine karar verilmiş olması da usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle; 1-Hüküm fıkrasının 2. bendinden sonra gelmek üzere hükme yeni bir bent eklenerek “Davacının 18 yaşını doldurduğu 27/08/1994 tarihinden önceki sürelerin 506 sayılı Yasanın 60/G maddesi gereğince prim ödeme gün sayılarının hesabında dikkate alınmasına,” 2-Hüküm fıkrasının harca ilişkin 5. bendi tamamen silinerek yerine, “Davacı tarafından yatırılan 27,70 TL başvurma harcı ve 27,70 TL peşin harç toplamı olan 55,40 TL harcın davalı işverenden alınarak davacıya verilmesine,” yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 01/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.