9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/3654 Karar No: 2020/1295 Karar Tarihi: 07.10.2020
Tefecilik Yapma - 5464 Sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3654 Esas 2020/1295 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı, tefecilik yapma ve 5464 sayılı Kanuna muhalefet suçlamasıyla yargılanan bir sanığın suçlu bulunduğunu ve TCK'ın 241/1, 43/1, 62/1, 52/2, 53 maddeleri gereğince cezalandırıldığını belirtmektedir. Kararda, suça konu eylemlerin en son gerçekleştirilme tarihi olan 30.12.2008 olarak düzeltilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Ayrıca Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri açıklandığında, TCK'ın 241/1 maddesi tefeciliği, 43/1 maddesi Kanuna aykırılığı, 62/1 maddesi iştiraki, 52/2 maddesi ise tefecilikle kazanılan gelirlerin suçlunun elinden çıkarılması hakkındaki hükümleri içermektedir. Son olarak, 53. madde ise ceza yargılamalarında insan haklarına saygı ilkesine uyulmasını gerektirir.
9. Ceza Dairesi 2020/3654 E. , 2020/1295 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Tefecilik Yapma, 5464 Sayılı Kanuna muhalefet Hüküm : TCK"nın 241/1, 43/1, 62/1, 52/2, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet
Sanığın faiz karşılığı borç para verdiği iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, vergi tekniği raporu kapsamında ifadelerine başvurulan tanıkların beyanları dikkate alınarak; suça konu eylemlerin en son gerçekleştirilme tarihi olan 30.12.2008 olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 07.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.