Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10688 Esas 2019/2114 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/10688
Karar No: 2019/2114
Karar Tarihi: 28.02.2019

Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/10688 Esas 2019/2114 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın 2009 ve 2010 yıllarında birden fazla sahte fatura düzenlemesi nedeniyle zincirleme suçla ilgili TCK’nin 43. maddesi yerine eksik ceza tayin edildiği ve uygulama maddesi olarak 213 sayılı Kanun'un 359/b-1 maddesi yazılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanığa yüklenen suçun sübutu kabul edilmiş ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmıştır. Verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmediği için sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- TCK’nin 43. maddesi: Zincirleme suçlar
- 213 sayılı Kanun'un 359/b-1 maddesi: Sahte belge düzenlemek ve kullanmak
- 213 sayılı Kanun'un 359/a-2. maddesi: Belgede sahtecilik
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi: Azaltıcı nedenler.

11. Ceza Dairesi 2016/10688 E. , 2019/2114 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sahte fatura düzenleme suçunda her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde tek hüküm kurulması ile sanığın 2009 ve 2010 takvim yıllarında birden fazla sahte fatura düzenlemesi nedeniyle, her takvim yılı için zincirleme suçla ilgili TCK"nin 43. maddesi uygulanmayarak eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış; sanık hakkında hüküm kurulurken uygulama maddesi olarak 213 sayılı Kanun"un 359/b-1 maddesi yazılması gerekirken 359/a-2. maddesinin yazılmış olmasının mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak; sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa göre vasfı tayin edilmiş, azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.