MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, asgari geçim indirimi, fazla mesai ücreti, ücret alacağı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ücret alacaklarının düzenli ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ücret alacağını, fazla çalışma ve genel tatil, aile geçim indirimi alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı tarafından cevap dilekçesi sunulmamış yargılama sırasında davanın reddi savunulmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak ücretlerin gününde ödenmemesi sebebi ile davacı tarafından iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiği, davacının fazla mesai, ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını tanık beyanları ile ispatladığı, hak kazandığı ücret alacağının ve aile geçim indiriminin ödendiğine ilişkin ilişkin delil sunulmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirikişi raporuna göre boyahane bölümünde vardiya şefi olarak çalışan davacının üç vardiyalı çalışma sisteminde haftanın altı günü 8 saat normal mesai yaptığı; tanık beyanları doğrultusunda haftanın üç günü normal mesai dışında 3.5 saat fazla çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesaplamıştır.
Dava konusu işyerinde üç vardiya şeklinde çalışma yapıldığı dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Davacı tanıkları ustaların, haftada 3-4 gün 3-4 saat fazla mesai yaptığını beyan etmiş ise de üçlü vardiya sisteminde kural olarak fazla mesai yapılamayacağından fazla çalışmanın ne şekilde oluştuğunu belirtmeden soyut nitelikteki beyanlarına dayanılarak fazla mesai yapıldığı sonucunu çıkarmak mümkün değildir. Öte yandan her pazar günü bir vardiyada çalışan işçiler dinlendiğinden 12"şer saatten olmak üzere pazar günleri iki vardiyalı çalışma yapıldığı anlaşılmaktadır. Davacının çalıştığı pazar günleri için 1.5 saat ara dinlenmesinden sonra 7.5 saati aşan 3 saat fazla mesai yaptığının kabulü gerekir. Bu şekilde davacının fazla mesai alacağının hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 01.02.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.