Esas No: 2021/41553
Karar No: 2022/5167
Karar Tarihi: 17.02.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/41553 Esas 2022/5167 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi, bir çocuğun tehdit suçu nedeniyle mahkumiyetine karar verdi. Ancak, suçun işlendiği tarih ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği tarih arasında geçen süre gözetilmeden davanın düşürülmesi yerine yargılamaya devam edilmesi nedeniyle suça sürüklenen çocuğun temyiz istemi yerinde görüldü ve hüküm bozuldu. Yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu nedenle suçun zamanaşımı süresi dolayısıyla kamu davası düşürüldü. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e. ve 66/2. maddeleri ile 67/4. maddesi ve CMK'nun 223/8. maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suça sürüklenen çocuğa atılı suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e. ve 66/2. maddelerine göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmesinden deneme süresinde işlenen suç tarihine kadar geçen durma süresi de eklenerek, suçun tabi bulunduğu 5 yıl 4 aylık olağan dava zamanaşımının hüküm tarihinde gerçekleştiği gözetilmeden kamu davasının düşürülmesi yerine, yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesi
Kanun'a aykırı, suça sürüklenen çocuğun temyiz istemleri bu nedenle, yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 66/2. ve 67/4. ve CMK'nun 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 17/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
