Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2095 Esas 2018/3366 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2095
Karar No: 2018/3366
Karar Tarihi: 11.07.2018

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/2095 Esas 2018/3366 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın kasten öldürme suçundan 18 yıl hapis cezasına çarptırılmasına, belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, mahsuba ve müsadereye ilişkin olarak İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararın temyiz başvurusu esastan reddedildi. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi, sanığın müdafiinin haksız tahrik hükümlerinin uygulanması sırasında fazla ceza tayin edildiği gerekçesiyle takdiri indirim maddesinin uygulanması gerektiği ve katılan vekilinin tasarlayarak adam öldürmeden cezalandırılması gerektiği yönündeki itirazlarını yerinde bulmadı. Kanun maddeleri TCK'nun 81/1, 29, 63, 53/1-2-54 olarak belirtilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2018/2095 E. , 2018/3366 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : Sanığın TCK"nun 81/1, 29, 63, 53/1-2-54. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına, belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, mahsuba ve müsadereye ilişkin İstanbul 31. Ağır Ceza Mahkemesinin, 14/11/2017 gün ve 2017/268 esas, 2017/210 esas ve karar sayılı kararına yönelik olarak sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun CMK"nun 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine ilişkin.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün, sanık müdafi ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 29.01.2018 gün ve 2017/1127 esas, 2019/44 sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin haksız tahrik hükümlerinin uygulanması sırasında fazla ceza tayin edildiğine, takdiri indirim maddesinin uygulanması gerektiğine, katılan vekilinin de tasarlayarak adam öldürmeden cezalandırılması gerektiğine ve haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, temyiz başvurusunun tebliğnamedeki düşünce gibi ESASTAN REDDİNE, 11/07/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.