Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16739 Esas 2019/784 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16739
Karar No: 2019/784
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16739 Esas 2019/784 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 2. Ceza Dairesi'nin 2016/16739 esas numaralı ve 2019/784 karar numaralı dosyasında mahkumiyetle sonuçlanan hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarına ilişkin bir karar incelenmiştir. Dosyada, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/1. maddesi gereğince belirlenen 6 ay hapis cezasına, 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapılarak 1 yıl hapis cezası verilmesi, bu ceza için Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı nedeniyle hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemelerin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, temyiz itirazları yerinde görülmediği için istem gibi onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 116/1. maddesi: \"Hırsızlık suçu\"
- Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesi: \"Gece vakti veya konut veya işyeri gibi insanların yaşaması veya çalışması amacıyla kullanılan binalara girme suçu\"
- Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: \"Hak yoksunlukları\" (bu maddenin bazı bölümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir)

2. Ceza Dairesi 2016/16739 E. , 2019/784 K.

"İçtihat Metni"

Esas No : 2016/16739
Karar No : 2019/784
Tebliğname No : 2 - 2014/268954
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi

TÜRK MİLLETİ ADINA
Y A R G I T A Y İ L A M I

Esas No : 2016/16739
Karar No : 2019/784
Tebliğname No : 2 - 2014/268954

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ ... Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/06/2014
NUMARASI : 2013/389 (E) ve 2014/349 (K)
SANIK : V...
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDEN : Sanık
TEBLİĞNAMEDEKİ DÜŞÜNCE : Onama

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nin 116/1. maddesi uyarınca belirlenen 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca bir kat artırım yapılırken 12 ay yerine 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesi, daha sonraki uygulamalar nedeniyle sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış; aynı kanunun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.