MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralamaya teşebbüs etmek, resmi belgede sahtecilik, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerini kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Katılan sanık ... müdafiinin duruşmalı temyiz inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 318. maddesi gereğince koşulları bulunmadığından reddine karar verilerek yapılan incelemede;
1- Sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde:
Sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan dolayı doğrudan adli para cezası ile cezalandırılmasına dair mahkûmiyet hükmü, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nin 305/1. maddesi gereğince miktar itibariyle kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından ve suç vasfına yönelik de aleyhe temyiz bulunmadığından, bu suça yönelen temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında resmi belgede sahtecilik ve başkasına ait kimlik veye kimlik bilgilerini kullanma suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik müdafiinin temyiz talebi ile, sanık ... hakkında kasten yaralamaya teşebbüs etmek suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün, katılan ... vekili ile Cumhuriyet savcısının suçun niteliğine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine gelince;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.03.2013 tarihli 2012/1403 Esas ve 2013/399 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, miktar itibarıyla kesin nitelikteki hükmün, kesinlik sınırını aşar nitelikte yaptırım içermesi şartıyla, suç niteliği yönünden temyizi halinde hükmün incelenmesi gerektiği kabul edilmektedir. Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan dolayı doğrudan verilen ve miktarı itibarıyla kesin olan hükme yönelik, Cumhuriyet savcısı ve katılan ... vekilinin, sanığın fiilinin öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu gerekçesiyle temyizleri nedeniyle hükmün temyiz edilebilir olduğu kabul edilmiştir.
Sanık ..."in görevlilere ibraz ettiği kendi fotoğrafını taşıyan ... adına düzenlenmiş sürücü belgesinin, dosyada mevcut İzmir Kriminal Polis Laboratuvarının 16/11/2011 tarih ve BLG-2011/3248 sayılı ekspertiz raporunda, tümden sahte olarak oluşturulduğunun ve aldatma niteliğinin bulunduğunun belirtilmesi karşısında, tebliğnamedeki sahtecilik suçuna ilişkin (1) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklara yüklenen suçların sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı nedenlerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan sanık ... müdafii ile Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, Üye ...‘nın, sanık ... hakkındaki hükme yönelik katılan vekili ve Cumhuriyet savcısının temyiz taleplerinin reddine karar verilmesi gerektiğine ilişkin karşı oyu ve oy çokluğuyla, diğer hükümler yönünden oy birliğiyle 28.02.2019 tarihinde karar verildi.


KARŞI OY GEREKÇESİ

(Sanık ... hakkında, kasten yaralama suçundan verilen
hükümlerle ilgili)

1- Tartışmanın konusunu, doğrudan verilen ve miktarına göre kesin olan adli para cezasına ilişkin hükmün, katılan ve/veya Cumhuriyet savcısı tarafından daha ağır yaptırımı içeren suçu oluşturduğu ileri sürülerek temyiz edilmesi durumunda, mahkemenin suç niteliğini doğru olarak belirlediği sonucuna varıldığı takdirde, temyiz talebinin reddine mi, yoksa esası incelenerek hükmün onanmasına mı karar verilmesi gerektiği oluşturmaktadır.
2- Sanık hakkında, iki kişiye yönelik kasten yaralama suçundan, TCK"nın 86/2, 86/3-e, 35, 29 ve 62. maddeleri uyarınca doğrudan iki kez 1.100 TL adli para cezasına hükmolunmuş; bu hükümler katılan ... vekili ile Cumhuriyet savcısı tarafından, sanığın fiillerinin "kasten öldürmeye teşebbüs" suçunu oluşturduğu ileri sürülerek temyiz edilmiştir.
3- Dairemiz tarafından, suçun niteliğine yönelik temyiz nedenlerinin yerinde olmadığı kabul edilerek, hükümlerin onanmasına oy çokluğu ile karar verilmiştir.
4- Kesin olan bir hüküm, suç niteliği yönünden temyiz edildiğinde, temyiz talebi iki ön koşulla kabul edilir:
a) Mahkemenin, sanığın fiiline uyan suçun niteliğini yanlış belirlediği saptanmalıdır.
b) Niteliği doğru olarak belirlenen suçtan verilecek hüküm, temyiz edilebilir nitelikte olmalıdır.
Bu iki koşul gerçekleştiğinde, hüküm her yönüyle incelenmeli ve tüm yasaya aykırılıklar yönünden bozulmalıdır.
5- Mahkemenin suçu nitelendirmesinin doğru olduğu sonucuna varılırsa, "suçun niteliğine yönelik temyiz nedeninin yerinde olmadığı ve hükmün kesin olduğu" belirtilerek, "temyiz talebinin reddine" karar verilmelidir.
6- Suçun niteliğine yönelik temyiz olduğunda, belirtilen ön koşullar aranmadan, hükmün her yönüyle incelenmesi ve yasaya aykırılık olmadığında hükmün onanması gerektiği görüşü kabul edilemez. Bu görüş kabul edildiği takdirde;
a) Kesin olan hüküm, kanunun açık hükmüne aykırı olarak temyiz yolu ile incelenip onanmış olur.
b) Kesin hükmün otoritesi ortadan kalkar.
c) Kesin olan hükmün tekerrür oluşturması mümkün hale gelir ve bu nedenle hüküm tarihine göre uygulanmakta olan CMUK"nın 305. maddesi ihlâl edilmiş olur.
7- Somut olayla ilgili olarak; kesin hükmün suç niteliği yönünden temyizi üzerine, niteliğe yönelik temyiz nedenlerinin yerinde olmadığı belirlendiğine göre, temyiz taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken, hükümlerin onanmasına ilişkin çoğunluk görüşüne katılmıyorum. 28.02.2019