Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/3030 Esas 2019/776 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının sanıklar ... ve ... hakkında tayin olunan hapis cezalarının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanıklar ... ve ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçu ile sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II-Sanıklar ... ve ... hakkında işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;



Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca 1 kat arttırım yapılırken, 2 yıl 12 ay hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 3 yıl hapis cezasına, devamla aynı Kanun"un 43. maddesi gereğince 1/3 oranında arttırım yapılarak 2 yıl 24 ay hapis cezası yerine 4 yıl hapis cezasına, aynı Kanun’un 62. maddesi gereğince 1/6 indirim yapılırken 2 yıl 16 ay hapis cezası yerine 3 yıl 4 ay hapis cezasına hükmolunarak sanıklar hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 116/l. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl 6 ay hapis cezasından, aynı Kanun"un 119/1-c maddesi uyarınca 1 kat arttırım yapılarak, 2 yıl 12 ay hapis cezasına, aynı Kanun"un 43. maddesi gereğince 1/3 oranında artırım yapılarak 2 yıl 24 ay hapis cezasına, aynı Kanunun 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılarak sonuç olarak 2 yıl 16 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.