Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5531 Esas 2022/6037 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 41. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... İş Mahkemesi

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı işverenin kamu hukuku tüzel kişisi, davacının da kamu işçisi olduğunu, 6772 sayılı Devlet ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması Hakkında Kanun (6772 sayılı Kanun) gereği davacıya ilave tediyelerin ödenmesi gerektiğini belirterek ilave tediye alacağı talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarının, vakıf statüsü, mevcut hukuki yapısı, gelirleri ve konuya ilişkin yargı kararları birlikte değerlendirildiğinde, ayrı bir özel hukuk tüzel kişiliğine sahip olduklarını ve kamu kurumu vasfında bulunmadıklarından davalı işyerinin 6772 sayılı Kanun kapsamında yer almadığını, davacının bu nedenle ilave tediye alacağına hak kazanamayacağını belirterek davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 22.03.2018 tarihli ve 2016/17 Esas, 2018/100 Karar sayılı kararıyla; davanın reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; davalı Kurumda yapılan işin, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına bağlı Sosyal Yardımlar Genel Müdürlüğünün hizmetlerini taşraya taşıma olduğunu, kamu işi olduğunu ve sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarının Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına bağlı olduğunu, Fon Kurulu tarafından 16.02.2012 tarihinde alınan 2012/1 sayılı Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıflarının Personelinin Norm Kadro Standartları, İş Tanımları, Nitelikleri, Özlük Hakları ve Çalışma Şartlarına İlişkin Usul ve Esaslar'ın 11 inci maddesinde; işçilere altı aylık dönemlerle ikramiye ödeneceğinin ve bu ödemelerin ilave tediye niteliğinde olduğunun belirtildiğini, Fon Kurulunun vermiş olduğu bu karar ile sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarında ilave tediye ödeneceğinin açıkça kabul edildiğini, sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarında işçilere imzalatılan bireysel iş sözleşmelerinde, sözleşmenin tarafları arasında "Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Sosyal Yardımlar Genel Müdürlüğü, Genel Müdürlük" olarak yer aldığını ve bu nedenlerle davacının ilave tediye alacağına hak kazancağını ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 31.03.2021 tarihli ve 2019/1582 Esas, 2021/645 Karar sayılı kararıyla; il ve ilçelerde 3294 sayılı Sosyal Yardımlaşmayı ve Dayanışmayı Teşvik Kanunu (3294 sayılı Kanun) uyarınca kurulan sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarının devlete bağlı, 6772 sayılı Kanun kapsamında sayılan işyerlerinden olduğu ve 21.07.2017 tarihli ve 30130 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan 09.06.2017 tarihli ve 2016/3 Esas, 217/4 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararının ilave tediye alacağına ilişkin olarak olumsuz bir etkisinin olmadığı belirtilerek davacının istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve davanın esası hakkında yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairemizin 30.09.2021 tarihli ve 2021/9869 Esas, 2021/13464 Karar sayılı kararıyla; Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 09.06.2017 tarihli ve 2016/3 Esas sayılı içtihadı birleştirme kararında vurgulandığı üzere her bir vakıf özel hukuk tüzel kişiliğini haiz, ayrı ve bağımsız işveren olduğundan ve kamu tüzel kişiliği de bulunmadığından ilave tediye isteminin reddedilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğu gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesi kararı bozulmuştur.

B. Bölge Adliye Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.

VI. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarının Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına bağlı olduğunu, yeni dönem toplu iş sözleşmesinin de Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Sosyal Yardımlar Genel Müdürlüğüne bağlı il ve ilçe sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarına ilişkin olarak Türk Ağır Sanayi ve Hizmet Sektörü Kamu İşverenleri Sendikası (TÜHİS) ile Koop-İş Sendikası arasında bağıtlandığını, 09.06.2017 tarihli içtihadı birleştirme kararının konusunun, işçilerin iş güvencesinden faydalanması, iş güvencesi kapsamında işçi sayısının belirlenmesi hususuna ilişkin olduğunu, anılan içtihadı birleştirme kararının ilave tediye alacağına yönelik olmadığını, konusu ile bağlı olan bir içtihadı birleştirme kararının, içeriği tamamen bambaşka bir dava konusunda bağlayıcı olmasının mümkün olmadığını, davacı ile birlikte çalışan ve aynı işveren aleyhine dava açmış olan başka işçilerin davaların işçiler lehine sonuçlandığını ileri sürerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, ilave tediye alacağı istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
Anayasa'nın 123 üncü maddesi, 6772 sayılı Kanun, 3294 sayılı Kanun, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu ve Türk Medeni Kanununa Göre Kurulan Vakıflar Hakkında Tüzük, 5737 sayılı Vakıflar Kanunu, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 09.06.2017 tarihli ve 2016/3 Esas, 2017/4 Karar sayılı içtihadı birleştirme kararı.

3. Değerlendirme
Dosya kapsamı ve yukarıda belirtilen mevzuat hükümleri birlikte değerlendirildiğinde; bozmaya uygun şekilde verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararı ve kararın gerekçesi usul ve yasaya uygun görüldüğünden davacının temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Uyulan bozma kararı gereğince tesis edilmiş Bölge Adliye Mahkemesi kararında hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik olmamasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmamasına göre yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

12.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.