Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6410 Esas 2020/3517 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/, 51/1-3-6-7-8, 53/1-3-6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre; sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, üç şeritli, bölünmüş, asfalt kaplama, düz, eğimsiz yolda, gündüz vakti seyir halindeyken; kendisine kırmızı fasılalı ışık yanmaktayken refüj aralığından sola dönüş yapmak istediği esnada karşı yönden gelmekte olan ve kendisine sarı fasılalı ışık yanmaktayken geçiş yapan katılan ..."ın idaresindeki motosikletle çarpışması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve 3. dereceden kemik kırığı olacak şekilde, bir kişinin de 4. dereceden kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Mahkemenin; suçun işleniş biçimi, sanığın taksire dayalı kusurunun ağırlığı, meydana gelen zarar ve tehlikenin niteliği dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılarak tayin ettiği ceza miktarında isabetsizlik görülmediğinden; tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1). fıkrasından “suç sebep ve saikleri” ibaresinin çıkarılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün, isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 15/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.