MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 14/12/2016 tarih ve 2016/36 E- 2016/447 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 24/05/2018 tarih ve 2017/1705 Esas - 2018/593 Karar sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin esas unsuru "RAKS" ibaresi tarafından temsil edilen seri markaların sahibi olduğunu, davalı şirketçe yapılan, 2014/67363 sayılı “RKS” ibareli marka başvurusuna iltibas ve tanınmışlık vakıasına dayalı olarak yaptıkları itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini ileri sürerek, davaya konu YİDK kararının iptalini ve başvuruya konu markanın hükümsüz kılınarak sicilden terkinini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirketçe cevap dilekçesi sunulmamıştır.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacının markalarının "RAKS", davalı başvurusunun konusu olan işaretin "RKS" ibaresinden oluştuğu, davacı markalarının uzun süreli kullanımla ayırt ediciliğinin yükselmiş bulunduğu, başvuru konusu "RKS" ibareli işaret ile davacının "RAKS" ibareli markalarının anlamsal, görsel ve sescil olarak ortalama alıcıları iltibasa düşürebilecek derecede benzer olduğu, zira firmaların sözcük markalarını sessiz harflerini logo olarak kullanmak suretiyle reklam faaliyetine girişmelerinin sık rastlanan bir uygulama bulunduğu, başvuru kapsamındaki 11. sınıf ürünlerin tamamının, davacının markasının kapsamında da yer aldığı gerekçesiyle davanın kabulüne, davalı TPMK YİDK"in 2016/M-10906 sayılı kararının, davacı itirazlarının reddi yönünden iptaline, diğer davalı adına tescilli 2014/67363 sayılı markanın hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurumun temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı kurumdan alınmasına, 09/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.