Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan sanık ... hakkında 20.02.2013 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılarak hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı TCK.nın 245/1. madde ve fıkrası uyarınca mahkumiyetine dair; ANKARA 25. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.04.2015 gün ve 2015/162 esas, 2015/445 karar sayılı hükmünün süresi içinde Yargıtay"ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın denetim süresi içerisinde işlediği TCK.nın 106/1-.2 cümlesinde tanımlanan ""sair tehdit"" suçunun 02.12.2016 tarih, 6763 sayılı Yasa"nın 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ile uzlaştırma kurumunda yapılan düzenlemeden önce de uzlaştırma kapsamında kalan bir suç olması ve Mahkemece uyarlama yapılmasında yasal zorunluluk bulunmadığının anlaşılması karşısında tebliğnamede bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
CMK.nın 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına yönelik kararda; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK.nın 34 ve 230 maddeleri ve Ceza Genel Kurulu"nun 18.11.2014 gün, 2013/8-830 esas ve 2014/502 sayılı kararı uyarınca hükmün gerekçesinde, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin yazılması, kanıtların tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen kanıtlar ile mahkemece ulaşılan kanaatin, sanığın suç oluşturduğu veya oluşturmadığı sabit görülen fiilin belirtilmesi ve bu fiilin nitelendirilmesinin yapılması suretiyle infazı kabil bir hüküm kurulması gerekirken, gerekçesiz olarak açıklanması geri bırakılan karara atıf yapılmak suretiyle hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 19.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.