Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1725 Esas 2020/3508 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1725
Karar No: 2020/3508
Karar Tarihi: 15.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/1725 Esas 2020/3508 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların, taksirle yaralama suçundan mahkumiyeti ve bir sanığın beraatine ilişkin karar temyiz edildi. Mahkemede açıklanan bilirkişi raporunda, mahkumiyeti karar verilen sanıkların bağlı oldukları şirketlerde görev yapan sorumlu elektrik mühendislerinin de kusurlu olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sorumlu elektrik mühendislerinin tespiti için kararın hüküm kısmında Niğde Cumhuriyet Başsavcılığına ihbarında bulunulması gerektiği gözetilmediği için karar bozulmuştur.
Beraat hükmü istemlerine ilişkin itirazlar reddedildi ve mahkumiyet hükümleri yerinde görülmüştür. Olay günü elektrik teknikeri olarak görev yapan sanıklar, bakımdan sorumlu başka bir firma bünyesinde elektrik teknisyeni olan katılanın bakım amacıyla giriş yapacağı elektrik trafosundaki elektriği kesmeyerek trafo içine giren katılanın hayati tehlike geçiren şekilde yaralanmasına asli kusurlu olarak sebebiyet verdikleri için TCK'nın 89/2-e maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, aynı Kanunun 89/3-b maddesi uyarınca 1 kat artırım yapılarak sanıklar hakkında fazla cezaya hükmolunmuştur.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2

12. Ceza Dairesi 2018/1725 E. , 2020/3508 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : a) Sanıklar ... ve ... hakkında TCK"nın 89/1, 89/3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
b) Sanık ... hakkında CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıklar ... ve ..."nın mahkumiyetine, sanık ..."ın ise beraatine ilişkin hüküm, sanıklar ... ve ... müdafii ile katılan ... vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, mahkumiyetine karar verilen sanıklardan dışında, bu sanıkların bağlı oldukları şirketlerde görev yapan sorumlu elektrik mühendislerinin de kusurlu olduklarının belirtilmesi nedeniyle, bahsi geçen sorumlu elektirik mühendislerinin tespiti ile gereğinin takdir ve ifası için kararın hüküm kısmında Niğde Cumhuriyet Başsavcılığına ihbarında bulunulmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, mahallinde giderilebilir eksiklik olarak değerlendirilerek bozma nedeni yapılmamıştır.
A) Sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kusur durumuna, eksik incelemeye ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
B) Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü elektrik teknikeri olarak görev yapan sanıkların, bakımdan sorumlu başka bir firma bünyesinde elektrik teknisyeni olan katılanın bakım amacıyla giriş yapacağı elektrik trafosundaki elektriği çalışma yapmaya uygun şekilde kesmemesi nedeniyle, trafo içine giren katılanın elektrik akımına kapılarak, Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Dairesinin 28/04/2014 tarihli raporunda belirtildiği üzere hayati tehlike geçirecek şekilde yaralanmasına asli kusurlu olarak sebebiyet verdikleri olaya ilişkin; sanıklar hakkında belirlenen temel cezada TCK"nın 89/2-e maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, aynı Kanunun 89/3-b maddesi uyarınca 1 kat artırım yapılarak sanıklar hakkında fazla cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA; 15.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.