Yargıtay - Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/33588 Esas 2019/3513 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/33588
Karar No: 2019/3513
Karar Tarihi: 13.02.2019

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/33588 Esas 2019/3513 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, iş akdinin haksız ve sebepsiz feshedildiği gerekçesiyle işçilik alacaklarının tahsili için davalıya dava açmıştır. Mahkeme dava kısmen kabul edilmiş ve davalı vekili kararı temyiz etmiştir. Dosyadaki deliller göz önünde bulundurularak, davacının işe giriş tarihi konusundaki iddiaları incelenmiş ve kayıtların 21/11/2013 tarihini gösterdiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, davacının kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti talepleri reddedilmiş, diğer alacak kalemleri için yeniden hesaplama yapılması gerektiği vurgulanarak karar verilmiştir. Kanuni dayanaklar ise, İş Kanunu'nun 485. ve 485/1. maddeleridir.
İş Kanunu'nun 485. maddesi, işçinin işveren tarafından haksız veya sebepsiz olarak iş akdinin feshedildiği durumlarda, işçinin buna bağlı olarak uğradığı zararların karşılanması gerektiğini belirtmektedir. 485/1. maddede ise, işverenin iş akdini haksız ve sebepsiz olarak feshetmesi halinde, işçinin kıdem tazminatı hakkı olduğu hükme bağlanmıştır.

9. Hukuk Dairesi 2015/33588 E. , 2019/3513 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde, davacının iş akdinin davalı tarafından haksız ve sebepsiz olarak feshedildiğini iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı usule uygun davetiyeye rağmen herhangi bir cevap dilekçesi sunmamıştır.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının iş akdinin başlangıç tarihi uyuşmazlık konusudur.
Davacı iş akdinin 10/10/2013 tarihinde başladığını iddia etmiş, davalı ise davacının iş akdinin 21/11/2013 tarihinde başladığını savunmuştur. Dosya arasında bulunan hizmet döküm cetveli ve işe giriş bildirgesine göre davacının işe başlama tarihi 21/11/2013 tarihidir. Davacının iddia ettiği gibi 10/10/2013 tarihinde işe başladığına ilişkin, kendi işe başlama tarihi nedeniyle işverenle uyuşmazlık içinde bulunan tanık Nurhan"ın beyanı dışında dosyada bilgi ve belge bulunmamaktadır. Buna göre davacının işe başlama tarihi kayıtlardaki gibi 21/11/2013 tarihi olarak kabul edilerek kayıtlı hizmet süresine göre davacının hizmet süresi bir yılın altında olduğundan kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti taleplerinin reddine, diğer alacak kalemleri bakımından ise kayıtlı hizmet süresine göre yeniden hesaplama yapılıp hüküm altına alınmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 13/02/2019 tarihinde oybiriği ile karar verildi.