Esas No: 2022/4260
Karar No: 2022/5538
Karar Tarihi: 08.06.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/4260 Esas 2022/5538 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi, karşılıklı boşanma davasında, davacı-davalı kadının manevi tazminat talebini reddederken, maddi tazminat miktarının yetersiz olduğuna karar verdi. Tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olaylardaki kusur dereceleri, kişilik haklarına yapılan saldırı ve ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatler göz önüne alınarak daha uygun bir maddi tazminatın takdir edilmesi gerektiğini belirtti. Bu nedenle bölge adliye mahkemesi kararı bozuldu ve uygun bir maddi tazminat miktarının belirlenmesi için dosya ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderildi.
Kanun maddeleri detaylı olarak:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: Hakkaniyet ilkesini düzenler.
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri: Haksız fiil sorumluluğunu düzenler ve haksız fiil sonucu doğan zararın tazmini ile ilgili hükümleri içerir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ...Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından manevi tazminatın reddi, maddi tazminatın ve yoksulluk nafakasının miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-davalı kadının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi. 08.06.2022 (Çrş.)
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
