Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava; davalı SGK"nun, davacıya 1.5.2003’de bağlanan yaşlılık aylığının iptali ve yersiz ödenen aylıkların faiziyle iadesine ilişkin işleminin iptali ile davacıya ödenen yaşlılık aylığı ve sağlık harcamaları nedeniyle borçlu olmadığının tespiti hakkındadır.
Mahkemece, ilamında belirtildiği gibi; yargılama sırasında davalı SGK tarafından 1.5.2009 tarihi itibariyle yaşlılık aylığı bağlandığı gerekçesiyle yaşlılık aylığına ilişkin talep konusuz kaldığından, karar verilmesine yer olmadığına, diğer taleplerin ise kanıtlanamadığından reddine karar verilmiştir.
Hüküm taraf vekillerince ayrı ayrı temyiz edilmiştir. Düzenlenen rapor ve dosya okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1- Davacının temyiz talebinin reddi gerekmiştir. Zira 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu m.8 uyarınca, İş Mahkemelerinden verilmiş bulunan nihai kararların 8 gün içinde temyiz olunması gereklidir.
Somut olayda hüküm, davacı vekilinin yüzüne karşı 17.12.2012 tarihinde tefhim edilmiş; davacı vekilinin temyizi ise 31.1.2013 tarihinde yapılmıştır. Bu durumda davacı yönünden, 8 günlük temyiz süresi fazlası ile geçmiştir.
Bu nedenle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin, süre aşımı yönünden reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Davalı SGK Başkanlığı vekilinin temyiz talebi, yasal süresinde olmakla, dosya bu yönden incelenmiştir:
Her ne kadar Mahkemece, davacının talepleri kısmen konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına ve sair taleplerin de reddine şeklinde hüküm kurulmuşsa da gerçekte konusuz kalan talep bulunmamaktadır. Zira, yargılama sırasında davacının eksik primlerini ödemesi ve diğer yasal şartlarını da gerçekleştirmesi nedeniyle talebi üzerine 1.5.2009’dan itibaren yeniden yaşlılık aylığı bağlanmıştır. Oysaki davacının bu davadaki talebi 1.5.2003’de bağlanan yaşlılık aylığının geçerli olduğuna yöneliktir. Bu nedenle, davalı SGK Başkanlığı
tarafından davacının yaşlılık aylığı ile ilgili talebi tamamen karşılanmadığından, bu talebin konusuz kalması söz konusu değildir. Bu nedenle, Mahkemece, davacının, tüm taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken, belirtildiği gibi hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda ( 1 )numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının süre aşımı nedeniyle reddine; ( 2 ) numaralı bent gereğince mahkeme hüküm fıkrasının 1. ve 2. fıkralarının çıkarılarak “Davacının tüm taleplerinin reddine” ifadesinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.