Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2012/7439 Esas 2013/4843 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı, icra takibine yapılan itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2011 yılı için (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesinde yer alan, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme uyarınca) 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.540,00 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde  temyiz (kesinlik) sınırının tespitinde alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun Geçici 3. maddesinde yer alan, 1086 sayılı Kanunun temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme uyarınca) HUMK"nın 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, takibe ve davaya konu asıl alacak tutarı 2.987,16 TL, faiz alacağı 571,63 TL olup, mahkemece asıl alacak aynen hüküm altına alınmış, faiz alacağının 527,70 TL"si kabul edilmiş, icra inkar tazminatının (1.194,86 TL) ise reddine karar verilmiş olup, reddedilen alacak miktarı toplam 1.238,79 TL olup, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması reddedilen miktar itibariyle mümkün değildir.
O halde, davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibarıyla kesinlik nedeniyle reddi gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 14.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.