MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasındaki dava sonucu mahkemece verilen 26/02/2013 gün ve 2009/2462-2013/199 sayılı hükmün Dairemizce 22.01.2014 gün ve 2013/11019 - 2014/1326 sayılı ilamla bozulması üzerine yukarıda tarih ve sayısı belirtilen direnme kararına ilişkin dava dosyası 02.12.2016 tarih ve 6763 sayılı Yasa"nın 43 ve geçici 4/1. maddesi uyarınca dosya Dairemize gönderilmiş olmakla, dosyadaki kağıtlar okundu gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasında düzenlenen ve dava dışı Rafü Gıda San. Taah. Tic. Ltd. Şti. hisselerinin davalılar tarafından müvekkiline devredilmesine ilişkin 16.10.2006 tarihli Şirket Hissesi Satış Protokolü’nün 5. maddesi hükmü uyarınca anılan şirkete ait 15.10.2006 tarihine kadar alacaklar ile içerisinde vergi borçlarının da bulunduğu şirkete ait çeşitli borçların davalılara ait olduğunun belirtilmiş olmasına rağmen belirtilen döneme ait toplam 6.753,17 TL vergi borcunun, davalılarca ödenmemesi nedeniyle müvekkillerince ödenmek zorunda kalındığını ileri sürerek, 6.753,17 TL alacağın reeskont faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, 26.02.2013 tarihinde davalı ... hakkındaki davalarından vazgeçmiştir.
Davalılar vekili, dava konusu 16.10.2006 tarihli Protokol’de müvekkili ... dışında diğer müvekkillerinin imzasının bulunmadığını, bu nedenle bu müvekkillerinin davada taraf sıfatının olmadığını, anılan protokolün TTK"na aykırı olarak adi şekilde düzenlendiğinden hüküm ifade etmediğini, 03.04.2007 tarihli Limited Şirket Hisse Devri Sözleşmesi ile davacı taraf devre konu şirketi tüm aktif ve pasifleri ile birlikte devraldığını, basiretli davranmakla yükümlü olan davacıya sözleşmenin imzalanmasından önce vergi dairesinden alınan borç bildirim yazısı ile Merkez Bankası A.Ş."den alınan kredi ve risk bildirimi durumunu gösteren yazı örneklerinin davacı tarafa verildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunmalar ve bilirkişi raporlarına göre, dava konusu vergi borçlarının bilançoda görülmediği, limited şirket hissesi mevcut bilançoya bakılarak alındığından bilançoda görünmeyen, miktarı belli olmayan, üstelik ceza ve piyasa faiz haddinden çok daha yüksek miktarda gecikme faizi içeren bir kamu borcunun “şirketin hisseleri aktif ve pasifleri ile birlikte devredilmiştir” ifadesi ile devralana geçtiğinin düşünülemeyeceği, devir tarihi itibariyle bilançoda yer almayan bir borçtan devralan davacının sorumlu olmayacağı, 2004-2005-2006 yılları için davacı tarafından ödenen vergi ve cezalardan davalıların payları oranında sorumlu olduğu gerekçesiyle, davalı ..."e karşı açılan davanın vaki feragat nedeniyle reddine, diğer davalılara karşı açılan davanın kısmen kabulü ile 4.389,56 TL asıl alacak 70,23 TL faizin ve asıl alacağın dava tarihinden itibaren ticari faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, bakiye talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalılar ..., ...ve ... vekili temyiz etmiş, Dairenin 22.01.2014 tarih 2013/11019-2014/1326 sayılı ilamında belirtilen gerekçelerle karar bozulmuş, mahkemece verilen direnme kararı üzerine Hukuk Genel Kurulu’nun 21.03.2019 tarih 2017/11-1730 ve 2019/331 sayılı ilamı ile direnme uygun görülüp, davalılar vekilinin esasa yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Daireye gönderilmesine karar verilmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalılar ...,...ve ... vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda, mahkemece, davacı tarafından ödendiği tespit edilen vergi borcunun davalı ortaklardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmişse de, 6183 sayılı Kanun’un 35. maddesine göre, limited şirketten tahsil edilemeyen kamu alacakları ortaklardan ancak ortaklık payı oranında talep edilebilir. Bu durumda, mahkemece, şirketteki pay oranlarına göre her bir davalının sorumlu olduğu tutarın belirlenmesi ve ayrı ayrı hüküm altına alınması gerekirken ödemeye konu miktarın tamamının davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar ...,... ve ...vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar ..., ....ve ... vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün adı geçen davalılar yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.