Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1426 Esas 2018/3352 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1426
Karar No: 2018/3352
Karar Tarihi: 10.07.2018

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/1426 Esas 2018/3352 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkın kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Sanığın temyiz başvurusu üzerine Yargıtay Dairesi, yerel mahkemenin kararını TCK'nun 29. maddesi açısından gerekçeli kararda değerlendirme yapmaması ve TCK'nun 53. maddesi yönünden yeniden değerlendirme yapılması gerektiği gerekçesiyle bozmuştur. Yerel mahkeme, eski hükümde kısmen direnmeye karar vermiştir. Ancak Yargıtay, verilen bozma kararının usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek, yerel mahkemenin direnme gerekçesini uygun bulmamıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nun 81, 35, 62 ve 53. maddeleleri.

1. Ceza Dairesi 2018/1426 E. , 2018/3352 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : TCK"nun 81, 35, 62, 53. maddeleri uyarınca 9 yıl 2 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; mağdur ..."u kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yapılan yargılama sonunda; mahkumiyetine dair Boyabat Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13/02/2015 gün, 2014/73 esas, 2015/10 karar sayılı hükmün sanık müdafiinin temyizi üzerine, Dairemizin 05/06/2017 gün ve 2016/2939 esas, 2017/2122 sayılı kararı ile "Mahkemece dosyamızın bizzat taraflarını ilgilendiren Boyabat Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/29 esas, 2014/64 karar sayılı dosyasının getirilip incelenmesine rağmen TCK.nun 29. maddesi açısından gerekçeli kararda değerlendirme yapılmaması" ve "TCK"nun 53. maddesi yönünden, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren iptal kararı doğrultusunda yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması" gerekçeleriyle hükmün bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece eski hükümde kısmen direnilme kararı verildiği görülmekle, 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nun 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca yapılan incelemede,
Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10/07/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.