MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanıklar ... ve ... hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıkların yüzüne karşı verilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 09/06/2017 ve 10/06/2014 tarihlerinde temyiz eden sanıkların temyiz isteminin, aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
3-Sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçları ile ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya kapsamına göre, Sütçüler Köyünde faaliyet gösteren A101 isimli market zincirine ait depodan hırsızlık yapılması şeklinde gerçekleşen olayda; iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu bakımından mahkemenin değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu hususu içeren bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nin 116/2-4, 119/1-c. maddeleri uyarınca belirlenen 2 yıl 8 ay hapis cezası üzerinden aynı Kanun"un 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim uygulanırken, 2 yıl 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılması yerine 1 yıl 14 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmek suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.