
Esas No: 2020/884
Karar No: 2022/5299
Karar Tarihi: 21.02.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/884 Esas 2022/5299 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verilmiş olup, temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin c bendindeki hak yoksunluklarına hükmedilmesi ve lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceği gözetilmemiştir. Bu nedenle karar bozulmuş ve TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkralarına “TCK'nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresi eklenerek hükümler düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri TCK 53. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesidir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi başkaca hukuka aykırılığa rastlanmamıştır.
Ancak,
1-Sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendindeki hak yoksunluklarına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden hükümlerin BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkralarına “TCK'nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına ” ibaresinin
eklenmesi ve yargılama gideri ile ilgili hüküm fıkrası çıkarılarak yerine “Bozma sonrası yapılan 3 adet tebligat gideri 42,00 TL, 1 adet posta gider 12,50 TL, uzlaştırma gideri 171,00 TL, toplam 225,50 TL yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.