Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından sanığın taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanın kusur durumuna ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 15:30 sularında, sanığın idaresindeki otomobille, meskun mahal içindeki, iki şeritli ve iki yönlü, sokak vasfındaki yoldan seyirle giriş yaptığı kontrolsüz dört yönlü kavşaktan düz istikamette seyrine devam etmek istediği esnada, aynı kavşağa solundaki sokak vasfındaki yoldan doğru giriş yapmış olan katılanın idaresindeki motosikletin sanığın aracına sol kısmından çarpması neticesinde katılanın ağır derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olaya ilişkin mahkemece sanığın meydana gelen neticede kusurunun bulunmadığı belirtilerek beraatine karar verilirken dayanak kanun madde ve fıkrasının CMK"nın 223/2-c maddesi ve fıkrası olarak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının birinci paragrafının hükümden çıkarılarak yerine "Sanığın meydana gelen yaralanma neticesine ilişkin kusurunun bulunmadığının anlaşılmasıyla CMK"nın 223/2-c madde ve fıkrası uyarınca BERAATİNE" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.