Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2022/2793 Esas 2022/3067 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gaziantep 2. İcra Hukuk Mahkemesi

- K A R A R -

Şikayetçi vekili, sıra cetvelinde alacağın hatalı olarak rüçhanlı gösterildiğini ileri sürerek, sıra cevtelinin iptalini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, sıraya yönelik herhangi bir itirazın olmadığı, alacağın ne kadarının rüçhanlı ne kadarının adi alacak olarak nitelendirileceğine ilişkin bir itirazın olduğu, dolayısıyla itirazın alacağın esasına ilişkin olduğu, İİK'nın 235. maddesine göre görevli mahkemenin asliye ticaret mahkemesi olduğu gerekçesiyle davanın görev dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmiş, şikayetçi vekilinin istinaf başvurusu, Gaizantep Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesinin 20.04.2022 tarih ve 22021 – 2056E. ve 2022 – 867 K. sayılı kararıyla esastan reddedilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK'nın 353/1-a/3. maddesinde; mahkemenin görevli ve yetkili olmasına rağmen görevsizlik veya yetkisizlik kararı vermiş olması veya mahkemenin görevli ya da yetkili olmamasına rağmen davaya bakmış bulunması halinde bölge adliye mahkemesinin esası incelemeden kararın kaldırılmasına ve davanın yeniden görülmesi için dosyanın kararı veren mahkemeye veya kendi yargı çevresinde uygun göreceği başka bir yer mahkemesine ya da görevli ve yetkili mahkemeye gönderilmesine duruşma yapmadan kesin olarak karar vereceği, 362/1-c maddede ise; yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararların temyiz edilemeyeceği düzenlenmiştir.
Anılan yasal düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde, bölge adliye mahkemesine kendi yargı çevresinde bulunan mahkemeler arasındaki görev ve yetkiye ilişkin uyuşmazlıklarını kesin olarak giderme yetkisi tanındığı, bu uyuşmazlıkların en geç bölge adliye mahkemesi kararıyla çözümlenmesi sisteminin benimsendiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla, ilk derece mahkemesinin görev ve yetkiye ilişkin kararını istinaf başvurusu üzerine inceleyen bölge adliye mahkemesi kararı kesin nitelikte olup, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, şikayetçi vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, 02.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.