22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/22377 Karar No: 2019/11542 Karar Tarihi: 23.05.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/22377 Esas 2019/11542 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/22377 E. , 2019/11542 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı ve geçerli neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir. Davalının Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, davacı işçi, davalıya ait işyerinde 1 yıl 8 ay süreyle grafiker / fotoğrafçı olarak net 3.000,00 TL aylık ücretle çalıştığını iddia etmiş, davalı ise davacının aylık ücretinin brüt 3.000,00 TL olduğunu savunmuştur. Dosyada dinlenen davacı tanıkları net mi brüt mü olduğunu belirtmeden davacının 3.000,00 TL maaş aldığını beyan etmişlerdir. Mahkemece emsal ücret araştırması yapılmış olup DİSK’den gelen yazı cevabında davacının net 2.000,00-2.200,00 TL maaş alabileceği belirtilmiştir. Bu durumda davacının kıdemi, yaptığı iş ve dosya kapsamındaki tüm belgelere göre davacının aylık ücretinin brüt 3.000,00 TL olduğu kabul edilerek bu doğrultuda yapılan hesaba göre hüküm kurulması doğru olacaktır. Hükmün bu nedenle bozulması gerekmektedir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.