Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı, ... sigortasına giriş tarihi olan 25.05.1984 tarihinin Türkiye’de sigorta başlangıcı olarak tespitini, 3201 sayılı Yasa kapsamında yapılan borçlanma ile emeklilik istemlerinin 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiğinin tespitini istemiştir.
Mahkeme, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı Kurum Avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
A-Türkiye’deki sigortalılık başlangıç tarihinin, ... sigortasına giriş tarihi olan 25.05.1984 olduğunun tespitine dair mahkeme kabulü, Türkiye Cumhuriyeti ile Almanya Federal Cumhuriyeti arasında imzalanan Sosyal Güvenlik Sözleşmesinin 29’uncu maddesinin 4’üncü bent hükmü, keza yöntemince yürürlüğe konulmuş Uluslararası sözleşmelerin kanun hükmünde olacağını ve uygulama önceliği bulunduğunu düzenleyen T.C Anayasa’nın 90’ıncı madde hükümleri uyarınca yerindedir.
B- 3201 sayılı Yasa kapsamındaki borçlanma talebi ile yaşlılık aylığı tahsis işlemlerinin 5510 sayılı Yasanın 4/I-a maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiğine yönelik davacı istemlerine gelince
05.11.2002-26.07.2005 tarihleri arası 1479 sayılı Yasa kapsamında 981 gün sigortalılığı bulunan davacı, Almanya’da geçen 25.05.1984-21.07.1993 tarihleri arası 3.010 günlük çalışmalarını 26.09.2006 günlü talep ve 2006/12.aydaki ödemelerle SSK kapsamında, yine Almanya’da geçen 01.08.1993-01.07.2002 tarihleri arası 3.210 günlü ev kadınlığı süresini 28.12.2007 günlü talep ve 2008/4.aydaki ödemeyle Bağ-Kur kapsamında borçlanmış ve 31.01.2011 tarihli tahsis başvurusu üzerine kendisine, toplan 7.201 gün üzerinden ve Bağ-Kur’dan 01.02.2011 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması üzerine eldeki bu dava açılmıştır.
Yurda kesin dönüş yapmamış olan davacının, 26.09.2006 günlü borçlanma talebi ve ödemeyle yurt dışında geçen 1984-1993 arası 3.010 günlük çalışma süresinin 3201 sayılı Yasanın 4958 sayılı Yasayla değişik 3’üncü maddesi uyarınca SSK’ya borçlandırılmasına dair kurum işlemi yerinde olduğu gibi; 1993-2002 tarihleri arası ev kadınlığı süresinin de aynı yasal mevzuat uyarınca Bağ-Kur’a borçlandırılmasında aykırı bir yön bulunmamaktadır.
Diğer yandan, Sosyal Güvenlik Kurumlarına Tabi Olarak Geçen Hizmetlerin Birleştirilmesi Hakkındaki 2829 sayılı Yasanın, aylığı bağlayacak kurumu düzenleyen 8’inci madde hükmüne göre,birleştirilmiş hizmet süreleri toplamı üzerinden , son yedi yıllık fiili hizmet süresi içinde fiili hizmet süresi fazla olan kurumca kişiye aylığın bağlanacağının öngörülmüş olması karşısında ve son yedi yıllık fiili hizmet süresi içerisinde, Bağ-Kur’da geçen süre gözetildiğinde, 01.02.2011 tarihinden itibaren Bağ-Kur’dan yaşlılık aylığı bağlanması da yerindedir.
Şu halde, 3201 sayılı Yasa kapsamında yapılan borçlanma ile emeklilik istemlerinin 5510 sayılı Yasanın 4/1-a maddesi kapsamında değerlendirilmesi mümkün olmayıp, aksini öngören mahkeme kabulü kabulü isabetli görülmemiştir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın, eksik inceleme ve araştırmayla yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, 14.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.