11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/9378 Karar No: 2019/2080 Karar Tarihi: 28.02.2019
Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9378 Esas 2019/2080 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, hüküm temyiz edilmiş ve sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmüştür. Faturaların suç tarihini eksik göstermesi, cezanın alt sınırı gözetilmeden fazla ceza tayini ve zincirleme suçun gözetilmemesi gibi sebeplerle hüküm BOZULMUŞTUR. Kanun maddeleri ise şöyledir: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 4369 sayılı Kanun ile değişik 359/b-1. maddesi, 5728 sayılı Kanun'un 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/b maddesi ve TCK'nin 43. maddesi.
11. Ceza Dairesi 2017/9378 E. , 2019/2080 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanmak HÜKÜM : Mahkumiyet
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir, ancak; a) Suça konu faturaların en son 2007 yılı Haziran ayında KDV indirimi konusu yapılması nedeniyle “25.07.2007” olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında “2007” olarak eksik gösterilmesi, b) 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 4369 sayılı Kanun ile değişik 359/b-1. maddesinde onsekiz aydan üç yıla kadar hapis cezası; aynı suçun düzenlendiği ve suç tarihinden sonra 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun"un 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 359/b maddesinde ise üç yıldan beş yıla kadar hapis cezası öngörülmesi karşısında, 2007 takvim yılında sahte fatura kullanma suçunun cezasının alt sınırının 18 ay hapis olduğu gözetilmeden ve temel cezanın teşdiden uygulandığına ilişkin bir gerekçe de gösterilmeden, temel cezanın 3 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini, c) Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura kullanmanın zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 28.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.