Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9436 Esas 2020/3498 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9436
Karar No: 2020/3498
Karar Tarihi: 15.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9436 Esas 2020/3498 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar, taksirle yaralama suçundan TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Ancak katılan vekilinin şikayetten vazgeçtiği beyan edilmiş ve tebliğ edilmiştir. Bu nedenle CMK'nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesi gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmış ve hüküm BOZULMUŞTUR. Yeniden yargılama gerekmeyen bu konuda, sanıklar hakkındaki dava TCK'nın 73/4. ve CMK'nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMÜŞTÜR. Kanun maddeleri şu şekildedir:
- TCK'nın 89. maddesi: Taksirle yaralama suçu
- TCK'nın 5. fıkrası: Bilinçli taksir hariç şikayete tabi olması
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi: Hükmün BOZULMASI için gereken şartlar
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi: Yeniden yargılama gerekmeksizin karar verilebilecek hususlarda mahkeme kararı alınabileceği yetki verir.

12. Ceza Dairesi 2019/9436 E. , 2020/3498 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık ... Tunca müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu,10.03.2016 tarihli hükümden sonra katılan vekilinin 09.05.2017 havale tarihli dilekçesiyle şikayetten vazgeçtiklerini beyan ettiği, katılanın şikayetten vazgeçme iradesini de içeren tebliğnamenin sanıklar müdafiilerine usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanıklar hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 15.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.