Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/4493 Esas 2018/4333 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi taraflar tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı dava dilekçesi ile ... K-3 ... A- ... yöneticisi olarak görev yaptığını, K-3 ada parseli içinde 19 blok olduğunu, toplu yapı temsilciler kuruluna katılan yönetici ve temsilcilerin, yönettikleri ve temsil ettikleri bağımsız bölüm sayısının salt çoğunluğu ile atanır hükmüne karşılık 13.06.2015 tarihinde yapılan yönetim ve denetim kurullarının seçiminde, Yönetim Kurulu Başkanı ...’ün 8 (sekiz) oy alarak salt çoğunluk sağlanmadan yönetim kurulu başkanı olarak seçildiğini, kat maliki olmayan kişilerin denetici ve denetim kurulu üyesi seçilemeyeceklerini, Denetim kurulu üyesi...’ün A-12 Blok yöneticisi ve ...’nın A-16 Blok yöneticisi olup, her iki yöneticinin de ... Vakfı lojmanlarından kat maliki olmadıklarından denetici olarak seçilmesinin imkansız olduğunu, bu nedenlerle 13.06.2015 tarihli genel kurul kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın kabulü ile 13/06/2015 tarihli K3 ada seçimli olağan genel kurul toplantısında "toplu yapı yöneticiliği için yapılan seçim sonucu alınan kararın" dava konusu taşınmazın yönetim planı ve kat mülkiyeti kanununda ön görülen çoğunlukla alınmadığı görüldüğünden iptaline, "Denetim kurulu üyeliği için alınan kararın "iptaline yönelik talebin ise reddine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Dava 13.06.2015 tarihli toplu yapı temsilciler kurulunun yönetici ve denetici seçimine ilişkin kararının iptali istemine ilişkindir.
Mahkeme kararlarında nelerin yazılacağı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297. maddesinde belirtilmiştir. Hüküm sonucu kısmında gerekçeye ait her hangi bir söz tekrar edilmeksizin isteklerin her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerekir. HMK’nın 294. maddesinin 3. fıkrasında ise “Hükmün tefhimi herhalde hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçirilerek okunması suretiyle olur” hükmüne yer verilmiştir. Sonradan yazılan gerekçeli kararın, tefhim edilen kısa karara uygun olması gerekir. Kısa kararla gerekçeli kararın çelişkili bulunması, 10.04.1992 gün ve 1991/7-1992/... sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince mutlak bozma nedenidir.
Somut olayda, taraflara tefhim edilen kısa kararda "davanın kısmen kabulü ile 13/06/2015 tarihli K3 ada seçimli olağan genel kurul toplantısında "toplu yapı yöneticiliği için yapılan seçim sonucu alınan kararın" dava konusu taşınmazın yönetim planı ve Kat Mülkiyeti Kanununda ön görülen çoğunlukla alınmadığı görüldüğünden iptaline, "Denetim kurulu üyeliği için alınan kararın "iptaline yönelik talebin ise reddine” denildiği halde gerekçeli kararda, “davanın kabulü ile, 13/06/2015 tarihli K3 ada seçimli olağan genel kurul toplantısında "toplu yapı yöneticiliği için yapılan seçim sonucu alınan kararın" dava konusu taşınmazın yönetim planı ve Kat Mülkiyeti Kanununda öngörülen çoğunlukla alınmadığı görüldüğünden iptaline,
"Denetim kurulu üyeliği için alınan kararın "iptaline yönelik talebin ise reddine” şeklinde karar verilerek davanın sonucuna dair açık hüküm kurulmaması sebebiyle çelişki yaratılmıştır. Bu durumda, yukarıda açıklanan ilkeler çerçevesinde usulün öngördüğü anlamda oluşturulmuş bir hüküm bulunmamaktadır.
Mahkemece yapılacak iş; dosya kapsamı dikkate alınarak taraflara yüklenen borç ve tanınan hakkın sıra numarası altında belirtildiği açık, infazda şüphe ve tereddüt uyandırmayacak biçimde, usulün aradığı niteliklere haiz kısa karar ve buna uygun gerekçeli karar oluşturulması ve verilen karar ile iki tarafın leh ve aleyhine hükmedilen görev ve hakların gayet açık ve anlaşılır biçimde yazılması gerekmektedir. Yukarıda ayrıntılarıyla açıklanan biçimde usulün öngördüğü niteliklere haiz, kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki oluşturmayacak şekilde bir hüküm kurulmaması ve uygulamada duraksama ve kargaşaya yol açmayacak biçimde hangi nedenle hangi talep hakkında kabul ya da ret kararı verildiği hususunun açıklanmayarak infazda tereddüt yaratacak şekilde hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle tarafların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 05/06/2018 günü oy birliği ile karar verildi.