Hakkı olmayan yere tecavüz etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/23330 Esas 2019/10969 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/23330
Karar No: 2019/10969
Karar Tarihi: 19.09.2019

Hakkı olmayan yere tecavüz etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/23330 Esas 2019/10969 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığa atılı TCK'nın 154/1. maddesinde tanımlı hakkı olmayan yere tecavüz suçundan mahkumiyet verdi. Ancak, 6763 sayılı Yasadan önce de uzlaşmaya tabi olan suçun soruşturma aşamasında taraflara usulüne uygun uzlaşma teklifinde bulunulduğu, ancak tarafların uzlaşmadığı dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Sanığın aynı karar altında farklı parselleri ekmeleri eyleminde, tek suç oluştuğu ve TCK'nın 43. maddesinin uygulama yeri bulunmadığı da gözetilmeden fazla ceza tayini yapılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 154/1, 43. ve CMUK'nın 321. maddeleridir. TCK'nın 154/1. maddesi, hakkı olmayan yere tecavüz suçunu düzenlemekte, 43. maddesi ise zincirleme suçlar hakkında hüküm getirmektedir. CMUK'nın 321. maddesi ise bozma kararlarının içeriğini belirlemektedir.

8. Ceza Dairesi 2017/23330 E. , 2019/10969 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığa atılı TCK.nın 154/1. maddesinde tanımlı hakkı olmayan yere tecavüz suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasadan önce de uzlaşmaya tabii olduğu ve soruşturma aşamasında taraflara usulüne uygun uzlaşma teklifinde bulunulduğu, tarafların uzlaşmadığı dosya kapsamından anlaşılmakla tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Sanık tarafından farklı parsellere veya aynı parselin değişik kısımlarına yapılan tecavüzünün aynı zamanda ve aynı karar altında olması halinde tek suçun oluştuğu ve tecavüz edilen alanın miktarı gözetilerek alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayini gerektiği, farklı zamanlarda farklı parsellere veya aynı parselin değişik bölümlerine tecavüzde bulunulması halinde, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması, aksi halde yani yeni bir suç işleme kararı altında işlendiğinin tespiti halinde ise iki ayrı suçun oluşacağı, ayrıca sanığa atılı suçun temadi özelliği de dikkate alınarak uygulama yapılması gerektiğinden, somut olayda ise sanığın aynı karar altında farklı parselleri ekmesi eyleminde, tek suçun oluştuğu ve TCK.nın 43. maddesinin uygulama yeri bulunmadığı da gözetilmeden yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.