MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar 1)... 2)..., 3)..., 4-.... avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı firmaların aynı adreste faaliyet gösteren ve aralarında organik bağ bulunan şirketler olduğunu ve davalı şirketler tarafından birlikte istihdam edildiğini davalılara ait işyerlerinde 1999 yılından 30.07.2008 tarihine kadar çalıştığını, ücretlerinin düzensiz ve geç ödenmesi nedeni ile iş sözleşmesinin haklı sebebe dayalı feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalılar .... vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı nedenine dayanılarak feshedildiğini, işyeri devri prensipleri gereğinde tüzel kişiliği ayrı olan şirketlerin ancak kendi dönemlerine ilişkin alacak ve tazminatlardan sorumlu tutulabileceklerini, ayrıca davacının .... bağlı olarak hiçbir dönemde çalışmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili; davacı ile müvekkili şirket arasında iş sözleşmesi bulunmadığını, diğer davalı şirketlerden tamamen ayrı bir tüzel kişiliği olan davalı şirketin davacının işçilik alacaklarından sorumlu tutulamayacağını savunmuştur.
Mahkemece, daha önce davalılar hakkında görülen dava dosyalarının bilinen içeriği, tanık anlatımları ve davalı ... şirketinin internet sayfasındaki görüntüleri bir arada ele alındığında; aynı kişiler tarafından kurulup yönetilen şirketlerin işçilerinin alacaklarının ödenmemesi amacıyla kayden işveren görünen şirketin mal varlığının kayden işveren olarak görünmeyen şirkete aktarıldığı, davalıların “tüzel kişiliklerin ayrılığı” ilkesini üçüncü kişi
durumundaki işçilerin sözleşmelerinin feshi halinde alacaklarına ulaşamamalarını sağlamak amacıyla kötüye kullandıkları gerekçesi ile işçilik alacaklarından müteselsilen sorumlu oldukları, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Yıllık izin ücret alacağına yürütülecek faizin başlangıç tarihi taraflar arasında çekişmelidir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kurala bağlanmıştır. Ancak, kanunda izin ücreti için kesin bir ödeme günü belirlenmiş değildir. İş sözleşmesinin feshedildiği tarihte izin ücreti muaccel olur. Bununla birlikte, faiz başlangıcı bakımından işverenin ayrıca temerrüde düşürülmesi gerekir.
Somut olayda, davacı 30.07.2008 tarihli fesih ihbarnamesinde yıllık izin ücret alacaklarını ödenmesi ihtarında bulunmamıştır. Yıllık izin ücret alacağı yönünden davalının dava tarihinden önce temerrüde düşürüldüğünü gösterir belge ibraz edilmemiştir. Bu nedenle uyuşmazlık konusu bu alacağa dava ve ıslah tarihlerinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken 18.08.2008 tarihinden itibaren faiz yürütülmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca kararın düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1-B bendinde yazılı “ 170,50 TL ücret, 1.091,77 TL yıllık izin alacağının 18.08.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz altında kalmamak üzere bankalarca mevduata uygulnanan en yüksek faiz oranı ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine,” sözcüklerinin hükümden çıkartılarak, yerine "1.091,77 TL yıllık izin ücret alacağının, 10.00 TL’sinin 22.08.2008 dava tarihinden 1.081,77 TL ıslah tarihinden itibaren işleyecek kanuni faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine, 170,50 TL ücret alacağının 18.08.2008 temerrüt tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı ile birlikte, davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 31.01.2013 gününde oy birliği ile karar verildi.