Kasten yaralama suçundan sanık ..."nun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2 ve 86/3-a maddeleri gereğince 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 58. maddesine göre ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Edremit 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.02.2018 tarihli ve 2017/487 Esas, 2018/90 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip tekerrüre esas teşkil eden karara konu suçun uzlaşma kapsamında kalmasından dolayı oluşan tereddütün giderilmesine ilişkin talebin kabulü ile birinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre cezanın çektirilmesine ilişkin Edremit 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.06.2018 tarihli ve 2017/487 Esas, 2018/90 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 26.03.2019 tarih ve 2018/13911 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.04.2019 tarih ve 2019/34817 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Edremit 2. Asliye Ceza Mahkemesince sanığın mükerrir olduğu kabul edilerek cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi sonrası, tekerrüre esas alınan Balıkesir (kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 21.02.2012 tarihli ve 2010/1219 Esas, 2012/113 sayılı kararına konu mahkumiyet hükmünün tehdit suçu yönünden Balıkesir (kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 31.05.2018 tarihli ve 2010/1219 Esas, 2012/113 sayılı ek kararıyla infazın tamamlanması nedeniyle uyarlama yapılmasına yer olmadığına ilişkin karar verilmiş olduğu anlaşılmakla, talebin reddine karar vermek gerekirken kabulüne karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında Edremit 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.02.2018 tarihli ve 2017/487 Esas, 2018/90 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 86/2 ve 86/3-a maddeleri gereğince 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 58. maddesine göre ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verildiği hükmün istinaf edilmesi üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 22.03.2018 tarih ve 2018/671 Esas, 2018/631 Karar sayılı ilamı ile sanığa ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas alınan Balıkesir kapatılan 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/1219 Esas 2012/1213 karar sayılı ilamına konu 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35.maddesi ile değişik CMK"nin 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nin 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı, dolayısıyla ikinci kez tekerrüre esas alınıp alınmayacağı hususları infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi üzerine hükmün infazı aşamasında infazda tereddüt olduğundan bahisle Cumhuriyet savcılığınca bir karar verilmesinin talep edilmesi üzerine, Edremit 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.06.2018 tarih ve 2017/487 Esas, 2018/90 Karar sayılı ek kararı ile hükmün tekerrür uygulanmasına ilişkin paragrafı 1. kez mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması yönünde düzeltilmiş olup verilen bu karar, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olup, bu kararlara karşı aynı Kanun"un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna başvurulmasının olanaklı olması nedeniyle,
Açıklanan bu nedenlerle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görülmeyerek kanun yararına bozma talebinin REDDİNE, 29.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.