MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dava konusu yere ilişkin olarak mahallinde teknik bilirkişiler marifetiyle keşif yapılarak, suça konu arazinin köy merası veya öteden beri köylünün ortak kullanımına bırakılmış yerlerden olup olmadığı ve sanıkların bu yere tecavüzünün bulunup bulunmadığı, yöreyi iyi bilen tarafsız yerel bilirkişi ve tanıklardan da sorulup kesin biçimde saptandıktan sonra sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının tayin ve takdiri gerekirken, soruşturma evresinde alınan, usulen yemini yaptırılmayan bilirkişinin yetersiz raporu esas alınarak eksik araştırmayla yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Sanıklara yüklenen suçun kesintisiz suçlardan olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği 11.03.2014 iddianame tarihi olacağı gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında 31.10.2013 olarak yazılması
3- Kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilen sanıklar hakkında uygulama maddesi olarak TCK.nın 50/1-a maddesinin hükümde gösterilmemesi suretiyle CMK.nın 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
4- Suç tarihinden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nın 50/6. madde ve fıkrasında yer alan "yaptırım" ibaresinin "tedbir" olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında; hükümde, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde hapisten çevrilen adli para cezasının ödenmemesi halinde kısa süreli hapis cezasının tamamen veya kısmen infaz edileceğinin sanığa ihtar edilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.