Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3415 Esas 2019/5343 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3415
Karar No: 2019/5343
Karar Tarihi: 15.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3415 Esas 2019/5343 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan mahkumiyete hükmedilen sanığın temyiz başvurusu sonucunda dosya incelenmiştir. Hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve CMK'nun 253. maddesinde belirtilen esas ve usule göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmesinin zorunlu olduğu belirtilmiştir. Ayrıca, suç tarihinin yanlış belirtilmesi sebebiyle hükmün bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nun 253. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi ve 7/2. maddesi ile 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ve CMK'nun 254. maddesidir.

17. Ceza Dairesi 2019/3415 E. , 2019/5343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nun 141. maddesinde tanımı yapılan hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca; ""Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur."" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nun 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Mağdur ...’in, suça konu olayın 2012 yılı Temmuz ayı içerisinde gerçekleştiğini beyan etmesine rağmen, gerekçeli karar başlığında, suç tarihinin sanığın yakalandığı tarih olan 04/02/2013 olarak belirtilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 15/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.