MAHKEMESİ : Bakırköy 3. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/07/2013 (Ek Karar)
NUMARASI : 2009/1348

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
İhale alıcısının KDV oranına ilişkin şikayeti üzerine mahkemece çözüm yerinin vergi mahkemeleri olduğu gerekçesiyle talebin reddine dair kararının şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de; temyize tabi olan kararda, mahkemece hükümdeki gerekçe tekrar edilmek suretiyle temyiz talebinin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
Açıklanan nedenlerle Bakırköy 3. Sulh Hukuk Mahkemesi" nin 08/11/2013 tarih ve 2009/1348 - 3516 sayılı "temyiz talebinin REDDİNE" ilişkin ek kararın kaldırılmasına oybirliği ile karar verildikten sonra asıl kararın incelenmesine geçildi.
Şikayetçi ihale alıcısı, sulh hukuk mahkemesine başvurusunda; satışı yapılan taşınmazda KDV"nin ihale bedeli üzerinden % 18 yerine % 1 olarak tahsili gerektiğini, ayrıca damga vergisinin de fazla tahsil edildiğini ileri sürmüş, mahkemece KDV"ye ilişkin şikayet ve itirazlara yönelik davalara bakma görev ve yetkisinin Vergi Mahkemesi"nin görev alanına girdiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Uyuşmazlık Mahkemesinin 2012/182 Esas - 2013/321 Karar ve 11/03/2013 tarihli hukuk bölümü kararına göre; “213 sayılı Vergi Usul Kanununun “Kanunun Şümulü” başlıklı 1. maddesinde, bu kanun hükümlerinin ikinci maddede yazılı olanlar dışında, genel bütçeye giren vergi, resim ve harçlar ile il özel idarelerine ve belediyelere ait vergi, resim ve harçlar hakkında uygulanacağı belirtilmiş, 2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri, İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında Kanunun "Vergi Mahkemelerinin Görevleri" başlıklı 6. maddesinde, Vergi Mahkemelerinin genel bütçeye, il özel idareleri, belediye ve köylere ait vergi, resim ve harçlar ile benzeri mali yükümler ve bunların zam ve cezaları ile tarifelere ilişkin davalarla, bu konularla ilgili olarak 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun uygulanmasına ilişkin davaları ve diğer kanunlarla verilen işleri çözümleyeceği hükmüne yer verilmiş ise de; İcra Müdürlüğü tarafından yürütülen takip sonucu vergi alınması işleminin, kanuna aykırılığı iddiasının şikayet yolu ile İcra Mahkemesinde çözümleneceği; Mahkemenin incelemeyi, söz konusu icra dosyası üzerinden yaparak, anılan işlemin Kanuna uygun olup olmadığı hususunda karar vereceği kuşkusuzdur. Adli yargılamanın bir parçasını oluşturan bu uyuşmazlığın, İcra Müdürlüğünün tesis ettiği bir işlemden kaynaklandığı gözetildiğinde, bu işlemin yasaya uygun olup olmadığının adli yargı yerince çözümlenmesinin gerektiği sonucuna varılmıştır.
Yukarıda açıklanan olgular karşısında Dairemizin değişen içtihadına göre şikayetin çözümünde adli yargı yeri görevli olduğundan, mahkemece şikayetin esasının incelenerek oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken şikayetin yargı yolu nedeniyle reddi yönünde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Şikayetçinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366. ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.