Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/5205 Esas 2019/11292 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5205
Karar No: 2019/11292
Karar Tarihi: 25.06.2019

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/5205 Esas 2019/11292 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2017/5205 E. ve 2019/11292 K. sayılı karara göre, sanık hakkında tehdit suçu için kurulan hükmün incelenmesinde ceza verilmesine yer olmadığına karar verildi. Ancak hakaret suçu için kurulan hükümlerin incelenmesinde kararın kanuna aykırı olması sebebiyle ceza vermekten vazgeçildi. Bu durumda, kanuna aykırılık giderilmek üzere hükümlerin düzeltilerek onanması kararlaştırıldı. Kararda, kanunlar olarak 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 129/3. maddesi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4. maddesine atıfta bulunuldu.

18. Ceza Dairesi 2017/5205 E. , 2019/11292 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Ceza verilmesine yer olmadığına, mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık ... hakkında tehdit suçu için kurulan hükmün incelenmesinde;
Tehdit suçuna ilişkin verilen kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, karar tarihi itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ... müdafiinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçu için kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak,
5237 sayılı TCK"nın 129/3. maddesi uyarınca hakaretin karşılıklı olarak işlendiğinin kabul edilmesi halinde, 5271 sayılı CMK"nın 223/4. maddesi gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ... vekili ile katılan sanık ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası hükümlerden “ceza vermekten vazgeçilmesine" ibaresinin çıkartılarak yerine "ceza verilmesine yer olmadığına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, tebliğnameye kısmen uygun olarak HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.