Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/13992 Esas 2019/732 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13992
Karar No: 2019/732
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/13992 Esas 2019/732 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından dava açılmıştır. Sanıkların mala zarar verme suçundan verilen cezaları doğrudan hükmolunan adli para cezası olması nedeniyle temyiz edilemez. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen cezaların da temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından işlenmesi nedeniyle, sanıklara verilen cezanın artırılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 119/1-c maddesidir.

2. Ceza Dairesi 2016/13992 E. , 2019/732 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık ... müdafii, sanık ...

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, sanıklara verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.