5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu’na aykırı davranmak suçundan sanık ...’un, anılan Kanun’un 81/9-1-a ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 59/2. maddeleri uyarınca 4.166,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Kanun"un 6. maddesi gereğince ertelenmesine dair İstanbul 2. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 22/11/2007 tarihli ve 2005/1391 Esas, 2007/1199 sayılı kararının Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 21/06/2011 tarihli ve 2009/13860 esas, 2011/8320 karar sayılı ilamı ile anılan kararın bozulmasını müteakip, yeniden yapılan yargılama sonucunda 5846 sayılı Kanun"un 5101 sayılı Kanun ile değişik 81/9-1-a ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62/1. maddeleri gereğince 4.166,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin İSTANBUL 2. Fikri ve Sınaî Haklar Ceza Mahkemesinin 02/11/2011 tarihli ve 2011/332 Esas, 2011/514 sayılı kararının kesinleşmesini takiben, sanığın deneme süresinde yeniden suç işlemesi sebebiyle hükmün açıklanarak sanığın 5846 sayılı Kanun’un 81/9-1-a ve 765 sayılı Kanun’un 59/2. maddeleri gereğince 4.166,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair anılan Mahkemenin 10/07/2019 tarihli ve 2019/285 Esas, 2019/437 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 27/03/2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.05.2020 tarihli ve KYB. 2020-44106 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Benzer bir olay sebebiyle, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 24/12/2015 tarihli ve 2015/10702 Esas, 2015/9202 Karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, 5271 Sayılı Kanun"un 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve aynı maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı kabul edilerek yapılan incelemede,
Somut olayda, sanık hakkında 08/04/2004 tarihinde işlemiş olduğu anılan suç nedeniyle mahkemesince 02/11/2011 tarihli karar ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve sanığın 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verilmiş olup bu kararın itiraz edilmeyerek 22/11/2011 tarihinde kesinleşmesinden sonra 23/05/2016 tarihinde sanık tarafından yeni suç işlendiği ve bu suça ilişkin İstanbul Anadolu 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/04/2019 tarihli ve 2018/755 Esas, 2019/291 sayılı kararı ile kurulan mahkumiyet hükmünün kesinleştiği, 22/11/2011 tarihi ile ikinci suçun işlendiği 23/05/2016 tarihi arasında dava zamanaşımı süresinin duracağı belirlenerek;
Sanığa atılı suçunun gerektirdiği cezanın miktar ve nev’i itibariyle tabi olduğu 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 102/4 ve 104/2. maddelerine göre hesaplanan 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin suç tarihi olan 08/04/2004 tarihi ile hükmün açıklanması karar tarihi olan 02/11/2011 tarihleri arasında dolduğu anlaşılmakla, düşme kararı verilmesi yerine, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden İSTANBUL 2. Fikri ve Sınai Haklar Ceza Mahkemesinin 10/07/2019 tarihli ve 2019/285 Esas, 2019/437 sayılı kararının CMK’nin 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, hükümlü hakkındaki kamu davasının DÜŞMESİNE, 12.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.